در زندگی ما، انرژی و انواع آن، نقش بسیار مهمی دارد. علاوه بر انرژی، برخی از مواد هم هستند که حامل انرژی محسوب می‌شوند و برای همین است که اهمیتی مشابه با خود انرژی دارند و برای آن باید ارزشی مشابه قائل شد. برخی از این حامل‌های انرژی، عبارتند از نفت و گاز و آب و …. . این مواد، هزینه‌ی بالایی برای تولیدکننده به همراه دارند. با توجه به این که در کشورهایی مثل ایران، با توجه به سطح درآمدی متوسط سرانه،‌ امکان خصوصی‌سازی این حامل‌های انرژی وجود ندارد، خود دولت مسئولیت تولید آن‌ها را به عهده گرفته است و آن را با قیمت پایین‌تری به مردم عرضه می‌کند.

در چنین شرایطی، با توجه به این که عملیات دولتی معمولا کارآیی لازم را ندارد، در صورت مصرف بدون کنترل، ممکن است مشکلاتی در تامین آن به وجود بیاید. برای همین است که صرفه‌جویی در مصرف آن، موضوعی مهم تلقی می‌شود. صرفه‌جویی لزوما به این معنی نیست که باید کمتر مصرف کنیم. بلکه جلوگیری از هدر رفتن ماده هم می‌تواند یکی از مصادیق مهم صرفه‌جویی باشد. در فرآیند انتقال سیالات، یکی از ابزارهایی که نقش کلیدی ایفا می‌کند، لوله‌ها هستند. فعلا ابزار دیگری اختراع نشده است که بتواند با بازدهی و کیفیت بهتری سیالات را منتفل کند.

لوله استیل، با توجه به این که در فرآیند ساخت، از مواد اولیه‌ی مستحکمی مانند فولاد استفاده کرده است، می‌تواند جلوی وقوع بسیاری از مشکلات ناشی از نبود استحکام را برطرف کند. همچنین در ساخت این دسته از لوله‌های صنعتی، معمولا از موادی استفاده می‌شود که مقاومت بسیار بالاتری در برابر فشار، زنگ‌زدگی، ضربه و سایر اتفاقات محیطی دارند. برای همین است که البته قیمت لوله استیل، از بقیه‌ی انواع لوله هم نسبتا بالاتر است. اما با توجه به عملکرد و میزان کاهش ریسکی که دارد، استفاده از این لوله، می‌تواند توجیه اقتصادی داشته باشد.