واژه انگلیسی «paraphrase» در فارسی به معنای بازنویسی، تعمیم، نقل قول غیرمستقیم، مانند نوشتن، سایه زدن، نقل محتوا و… از کلماتی است که هم معنا و هم جنسیت دارند.

واژه پارافریز که در فارسی به آن بازنویسی، تعمیم، نقل قول غیرمستقیم، شبیه نویسی، سایه زدن، استناد به محتوا و… گفته می شود، به معنای حفظ معنا و مفهوم جمله، اما تغییر ساختار و ترکیب کلمات و استفاده از کلمه است. که هم معنا دارد و هم خویشاوندی.

نقل قول اغلب در انگلیسی و در ترجمه یافت می شود. پارافراسی یک فعل به معنای بازنویسی یک عبارت یا جمله است. جمله بازنویسی شده باید معنای جمله اول را داشته باشد، اما با کلمات و ساختار متفاوت.

کسانی که می توانند به فارسی بنویسند و بنویسند، از این تکنیک بسیار استفاده کرده اند. زمانی که در هنگام خواندن متن یا کتاب شخص دیگری افکار یا ایده هایی به ذهنمان خطور می کند یا قصد استفاده از محتوای موجود در این متن را داریم یا قصد داریم از عناصر ارائه شده در متن در نامه خود استفاده کنیم؛ اما ما نمی خواهیم همه این مطالب را آنطور که هست بنویسیم و کپی کنیم یا به عبارتی مطالب دیگری را بدزدیم که در دنیای نویسندگی و ادبیات بسیار ناپسند است و به آن سرقت ادبی می گویند. این اثر غیر از ادبیات، در سایر علوم و علوم و فنون مخصوصاً در نوشتن مقالات علمی دزدی محسوب می شود. وجود کپی از مقالات دیگران در مقالات علمی آنها سرقت علمی و ادبی محسوب می شود و منجر به جرائم خاصی می شود. از این رو، نقل قول را می توان وسیله ای برای جلوگیری از سرقت ادبی دانست.

همانطور که گفته شد، نقل قول راهی برای حل مشکل سرقت ادبی است.

وقتی کتاب یا متنی را خلاصه می کنیم، گاهی بدون قصد قبلی و بدون دانستن مفهوم بازنویسی، بازنویسی می کنیم. آنچه از متن به دست می آوریم را با جملات و کلمات خودمان می نویسیم که همان معنای متن اصلی را دارند. البته تعمیم به خودی خود بسیار متفاوت از نقل قول است، زیرا در هنگام خلاصه کردن، همانطور که از نامش پیداست، جملات را خلاصه و انتخاب می کنیم و متن را کوتاهتر از آنچه هست ارائه می کنیم و این کار اساساً با استفاده از همان جملات متن اصلی انجام می شود.

ما همان متن کوتاه را به زبان خودمان می نویسیم، بازنویسی می کنیم. از سوی دیگر، با بازنویسی، ایده اصلی را تقریباً با همان تعداد کلمه در متن مرجع اما به زبان خودمان ارائه می کنیم. یعنی نشان می‌دهیم که ایده اصلی کار قبلی را درک کرده‌ایم و آن را کاملاً درک کرده‌ایم، که می‌توانیم آن را به زبان خودمان بیان کنیم.

علاوه بر این، گاهی از طریق نحوه نوشتن به خواننده نشان می‌دهیم که آنقدر در بحث مسلط هستیم که از مهارت‌های خود و متناسب با نیاز مخاطب برای توضیح بهتر و دقیق‌تر متن منبع و مطابق با آن استفاده می‌کنیم.

درک خوانندهدانشجویان ادبیات فارسی با این اثر بازخوانی آشنایی دارند و این یکی از زمینه های تحصیلی آنهاست که باید در نوشتن تسلط کامل داشته باشند.

دانش آموزان و افرادی که در حال تحصیل زبان انگلیسی هستند و در آستانه شرکت در آزمون آیلتس هستند نیز باید مهارت خود را در این زمینه ارتقا دهند، زیرا در آزمون آیلتس ارزیابی اصلی قسمت رایتینگ مربوط به پارافراسی است.

جدای از تعاریف، توصیفات و کاربردهای ترجمه، کاربردهای اصلی آن در مقاله نویسی را مورد بحث قرار می دهیم. هنگام نوشتن مقاله، چه به زبان فارسی و چه ترجمه شده به انگلیسی، از ترفند بازنویسی برای جلوگیری از سرقت ادبی یا حذف سرقت ادبی در مقالات علمی استفاده می کنیم.

اگر هنگام استفاده از متون دیگران، معیارهای استناد را به درستی رعایت نکنیم، متهم به تخلفات پژوهشی و سرقت اطلاعات علمی خواهیم شد. به ویژه اینکه اگر بازنویسی حتی با استناد به خوبی انجام نشود، نویسنده دچار مشکل می شود، یعنی نمی تواند به درستی استناد کند یا استناد کند; و می توان آنها را به سرقت ادبی متهم کرد.

باید توجه داشته باشیم که اگر بخواهیم ایده و ایده اصلی کار را توضیح دهیم یا از آن استفاده کنیم و فعالیت علمی خود را آغاز کنیم؛ گاهی برای بیان این گونه مشکلات از فرهنگ لغت دقیق متن مرجع، عبارات تخصصی جدید، واژگان پرمخاطب و متن مرجع که منحصر به متن مرجع است استفاده می کنیم.

در این صورت باید از گیومه استفاده کنیم وگرنه سرقت ادبی را مجاز دانستیم و باید با روش هایی مانند نقل قول این مشکل را حل کنیم.

به عبارت ساده، نقل قول به این معناست که به خواننده بگوییم این مقاله به زبان خودمان و به زبان خودمان نوشته شده است و تنها بخشی از محتوا و اطلاعات متعلق به شخص دیگری است و باید به خواننده به خوبی نشان دهیم که چه بخشی از نامه ما یک متن است. ایده دیگران … هرچه مخاطب در مورد اینکه کدام قسمت از متن را می نویسیم و کدام قسمت ایده دیگران است سردرگم تر باشد، کیفیت بازنویسی یا نوشتن مقاله خودمان پایین تر است.
سرقت ادبی چیست؟
سرقت ادبی به معنای نوشتن متنی از یک مقاله، پایان نامه، کتاب یا هر اثر دیگری است که متعلق به یک شخص حقیقی یا حقوقی است، دارای قانون کپی رایت است یا در یک منبع رسمی منتشر شده است، و هر یک از این مطالب بدون اشاره به استفاده از نام نویسنده اصلی این سوال پیش می آید که چگونه از متن مورد نیاز خود از مقاله شخص دیگری در مقاله یا پایان نامه خود بدون سرقت ادبی استفاده کنیم؟

دو راه برای جلوگیری از سرقت ادبی وجود دارد. راه اول استفاده از نقل قول های مستقیم است که چندان محبوب نیست. زیرا اگر از نقل قول های مستقیم زیاد استفاده کنید، خواننده احساس می کند که متن را نفهمیده یا تنبل بوده و متن اصلی را به زبان مادری خود ترجمه نمی کند.

در نهایت این امر منجر به این می شود که خواننده نسبت به متن شما نگرش منفی داشته باشد و گاهی ممکن است مقاله رد شود.بنابراین، اگر نمی خواهیم برچسب سرقت ادبی دریافت کنیم و در عین حال از نقل قول های مستقیم زیادی استفاده نکنیم، باید آن را بازنویسی کنیم. بازنویسی یا بازنویسی به زبان ساده و مختصر به معنای بیان آنچه از متن فهمیده اید به زبان خودتان است.

زیرا در غیر این صورت، دانسته یا ندانسته ممکن است قربانی سرقت ادبی یا سرقت ادبی شوید.