سیستم تزریق سوخت در خودروها وظیفه رساندن سوخت از باک به سیلندر موتور را بر عهده دارد. این انژکتور در ابتدا برای موتورهای دیزلی طراحی شده بود، اما اکنون جایگزین کاربراتور در خودروهای بنزینی شده است.

در سیستم های کاربراتوری، سوخت و هوا قبل از ورود به سیلندر به نسبت معینی با هم مخلوط می شوند و در مرحله مکش پیستون وارد محفظه احتراق موتور می شوند.

با این حال، در سیستم های تزریق، تنها هوا در مرحله تنفس وارد موتور می شود و با نزدیک شدن پیستون به نقطه مرگ بالا، انژکتور سوخت به صورت ذرات ریز وارد سیلندر می شود.

عملکرد سیستم تزریق سوخت در موتورهای دیزلی

با توجه به اینکه موتورهای دیزل روشن نمی شوند و با فشرده شدن هوا دما افزایش می یابد و در نتیجه مخلوط سوخت و هوا منفجر می شود، از ابتدای مرحله تراکم نمی توان سوخت و هوا را با هم مخلوط کرد زیرا ممکن است قبل از رسیدن پیستون Explode به نقطه مرگ بالا و بشکه را وارونه کنید.

برای حل این مشکل لازم است زمانی که پیستون به بالاترین نقطه داخل سیلندر رسیده است، به هوای داخل محفظه احتراق سوخت اضافه شود.

سیستم تزریق سوخت یا انژکتور خودرو در موتورهای دیزلی وظیفه آسیاب و مخلوط کردن سوخت با هوا را بر عهده دارد. برای این منظور پمپ انژکتور سوخت را با فشار زیاد به مدار سوخت تزریق می کند و با سرعت بالا به صورت ذرات ریز از طریق نازل ها به داخل سیلندر سوخت پاشیده می شود.

برای خرید قطعات و لوازم یدکی روآ باید از سایت های معتبری نظیر دیجی کالا ، ترب یا توربویدک و یا دولوکس کار خرید کنید تا از اصل بودن لوازم خود اطمینان داشته باشید.

عملکرد سیستم تزریق سوخت در موتورهای بنزینی

از آنجایی که نمی توان نسبت هوا به سوخت را در سیستم های کاربراتوری خیلی دقیق تنظیم کرد، امروزه از پمپ بنزینی با فشار بالا استفاده می شود که سوخت را مستقیماً به سیلندر تزریق می کند.

یکی از مهم ترین عواملی که منجر به استفاده از سیستم های انژکتور شد، استانداردهای ایجاد شده توسط سازمان های بین المللی برای کاهش آلودگی های تولید شده در موتور بود.در سیستم تزریق سوخت، تنظیم دقیق نسبت هوا به سوخت و همچنین تنظیم زمان پاشش سوخت با استفاده از سیستم مدیریت الکترونیک موتور امکان پذیر است.

انژکتور مخلوط هوا و سوخت را زمانی که بار موتور به حداقل می رسد، رقیق می کند، مانند زمانی که خودرو در محل یا در سرعت های پایین راه اندازی می شود. در این حالت مقدار کمی سوخت به داخل سیلندر تزریق می شود و ذرات سوخت کاملاً توسط مولکول های هوا احاطه شده و کاملاً می سوزند.

آلودگی تولید شده در این زمان به میزان قابل توجهی کاهش می یابد.

هنگامی که بار موتور متوسط ​​است، سیستم مدیریت موتور مقدار پاشش سوخت را در حالت استوکیومتری تنظیم می کند. در این حالت به ازای هر واحد بنزین، 14.7 واحد مولکول هوا در داخل موتور وجود دارد و موتور می تواند میانگین توان مورد نیاز را تولید کند.

با افزایش بار موتور، سیستم تزریق سوخت نسبت هوا به سوخت را غنی می کند، به این معنی که بنزین کمی بیشتر از نسبت استوکیومتری به داخل پاشیده می شود و از توقف موتور جلوگیری می کند.

اطلاعات مورد استفاده توسط EMS برای تنظیم تزریق سوخت

سیستم مدیریت سوخت خودرو یا EMS، اطلاعات را از سنسورهای مختلف خودرو از طریق ECU جمع آوری می کند و از آن برای تنظیم زمان تزریق یا مقدار تزریق استفاده می کند.

سنسور دمای آب در صورت افزایش دمای موتور به ECU اطلاع می دهد، در این حالت ECU مقدار سوخت تزریق شده از طریق انژکتورها را کاهش می دهد تا دمای موتور به حالت عادی بازگردد.

محل قرارگیری سنسور اکسیژن در اگزوز یا گازهای خروجی موتور است. این سنسور وظیفه اندازه گیری میزان اکسیژن گازهای خروجی سیلندر را بر عهده دارد. از طریق میزان اکسیژن موجود در این گازها می توان رقت یا غنای مخلوط هوا و سوخت را محاسبه کرد و آن را به مقدار لازم تغییر داد.

در سیستم تزریق سوخت چند نقطه ای، از یک سنسور جریان هوای جرمی برای اندازه گیری میزان جریان هوای ورودی به موتور استفاده می شود. این اطلاعات برای تنظیم مقدار سوخت مورد نیاز استفاده می شود.

سنسورهای دیگری مانند سنسور دور موتور، سنسور کنترل دریچه گاز و سنسور ولتاژ نیز برای تنظیم انژکتورها استفاده می شوند.

اجزای سیستم های تزریق

سیستم های انژکتوری از قطعات مختلفی برای رساندن سوخت از باک خودرو به موتور استفاده می کنند. یک ایستگاه خدمات فشار قوی قلب سیستم است و فشار مورد نیاز برای پاشش سوخت را تامین می کند.

فیلتر بنزین وظیفه تصفیه آن را بر عهده دارد و انژکتورها سوخت را به هر سیلندر تزریق می کنند. از دیگر اجزای این سیستم ها می توان به ریل های سوخت، خطوط و شیلنگ های سوخت، شیر برقی قوطی، قوطی، جداکننده، شیر کنترل سه طرفه، تنظیم کننده فشار سوخت و غیره اشاره کرد.

مزایا و معایب سیستم تزریق سوخت

در سیستم‌های انژکتوری، موتور می‌تواند سریع‌تر بچرخد، زیرا سوخت به اندازه نیاز به داخل سیلندر تزریق می‌شود. سوخت به طور مساوی بین سیلندرها توزیع می شود، در حالی که در سیستم های کاربراتوری همیشه نمی توان سوخت را به طور متناسب در منیفولد هوا توزیع کرد.

از دیگر مزایای این سیستم ها می توان به کاهش ارتفاع موتور و کاهش آلایندگی اشاره کرد. راندمان حجمی موتور نیز افزایش می یابد و هوا آزادانه بدون مخلوط شدن با سوخت حرکت می کند و محفظه سیلندر را پر می کند.

از معایب انژکتور خودرو می توان به باقی ماندن مقداری سوخت در پشت نازل ها پس از خاموش شدن موتور اشاره کرد. به دلیل دمای بالای موتور در این حالت، سوخت باقیمانده تبخیر شده و در دراز مدت با رسوب در سوراخ نازل مسدود می شود.

در نازل های الکترونیکی قسمت الکترومغناطیسی با کارایی بالا خواص خود را از دست می دهد و نمی تواند شیر سوزنی نازل را به خوبی حرکت دهد.

یکی دیگر از مشکلاتی که گاهی اوقات در انژکتورها دیده می شود نشت سوخت به بیرون از نازل است که باعث افزایش مصرف سوخت، افزایش آلودگی موتور و فشار بر پمپ انژکتور می شود.