اولین بار فردی ژاپنی به نام دکتر کوداما در سال 1980 تکنولوژی چاپ پرینترهای سه بعدی را به نام خودش ثبت کرد و آن را نمونه سازی سریع نام گذاری کرد. زیرا برای طراحی سریع و کم هزینه اجسام اولیه در حجم بالا بود. بعد از کوداما نوبت چالرزهل رسید که در سال 1986 استریولیتوگرافی را به نام خود ثبت کرد. البته ناادامه مطلب ...
اولین بار فردی ژاپنی به نام دکتر کوداما در سال ۱۹۸۰ تکنولوژی چاپ پرینترهای سه بعدی را به نام خودش ثبت کرد و آن را نمونه سازی سریع نام گذاری کرد. زیرا برای طراحی سریع و کم هزینه اجسام اولیه در حجم بالا بود.
بعد از کوداما نوبت چالرزهل رسید که در سال ۱۹۸۶ استریولیتوگرافی را به نام خود ثبت کرد. البته ناگفته نماند که چالرز دستگاه خود را در سال ۱۹۸۳ اختراع نمود اما در این مدت مشغول راه اندازی کردن شرکت ۳D systems بود که به PR Systems شهرت یافت وی هم اکنون در زمینه ساخت پرینتر های سه بعدی مشغول است و همچنین این شرکت اولین مدل دستگاه های چاپ سه بعدی را با نام SLA-1 در سال۱۹۸۷ به بازار عرضه کرد.
پرینتر سه بعدی چیست و چگونه کار می کند؟
پرینترسه بعدی مانند برادر کوچکش یعنی مدل های دو بعدی عمل می کند، با این تفاوت که برای چاپ کردن اشیاء، چندین لایه را بر روی یکدیگر می چیند و به همین شکل، جسم حالتی سه بعدی به خود می گیرد. امروزه عملیات ساخت و مونتاژ قطعات به قدری آسان شده است که همانند جادو کردن کافیست چوب دستی خود را به طرف دستگاه بگیرید و با وِرد جادویی مخصوص، مواد را به یک وسیله تبدیل کنید. عملکرد دستگاه به این گونه است که برای ساخت یک جسم سه بعدی کافیست طرح مورد نظر خود را به دستگاه دهید تا آن را به شما تحویل دهد.
برای این کار سه روش پیش روی شماست:
۱. اول اینکه طرح مورد نظر خود را با گشت زدن در سایت هایی مثل my mini factory پیدا کنید.
۲. دوم اینکه می توانید از یک متخصص طراحی سه بعدی برای این کار استفاده کنید.
۳. در آخر شما می توانید طرح مورد نظر خود را با استفاده از Google SketchUP طراحی کنید.
چگونگی ساخت مدل های سه بعدی:
دستگاه های پرینتر سه بعدی بر اساس G-code هایی که به آنها داده می شود، طرح مورد نظرتان را به چاپ می رسانند. نکته اصلی و مهم درباره این دستگاه این است که برای داشتن طراحی بهتر و با کیفیت تر علاوه بر داشتن پرینتری قدرتمند، شما نیاز به مهارت انسانی بالایی برای تبدیل هر چه بهتر G-code ها دارید. اشخاصی که طرح های خود را برای چاپ به شرکت های تبلیغاتی می سپارند، می توانند تفاوت کیفیت چاپ های خود با آنها را مقایسه کنند و به کیفیت بالای شرکت های دیگر پی ببرند که دلیل آن نیروی انسانی ماهر تر آن شرکت ها است.
بعد از عملیات پرینت:
هنگامی که طرح مورد نظر به چاپ رسید، می توان از آن به عنوان قالب ریخته گری استفاده کرد، البته نباید فراموش کرد که بعد از مرحله چاپ، طرح باید پردازش شود و در صورت داشتن ناهمواری، با استفاده از سمباده باید آن را به اصطلاح FIX کرد و تا به طرح پایانی مورد نظر تبدیل شده و آماده استفاده باشد.
کاربرد های پرینتر سه بعدی
پرینترهای سه بعدی را می توان در زمینه های مختلفی مورد استفاده قرار داد. این تکنولوژی امروزه به یاری محققان رفته و باعث شده تا آن ها بتوانند مدل خود را به صورت سه بعدی پیاده کنند. در گذشته برای مدل سازی می بایست زمان زیادی صرف می شد، اما امروزه با سرعت چند برابری می توان این عمل را انجام داد. همچنین به کمک پرینترهای سه بعدی می توان قطعات یدکی را بازسازی و از آنها استفاده کرد. در زمینه پزشکی نیز می توان برای ساخت اندام های مصنوعی که به دقت و ظرافت بالا نیاز دارند از این دستگاه ها کمک گرفت.
سایر کاربردهای پرینتر سه بعدی :
• ساخت ماکت مقاوم و با دقت بالا در زمینه معماری
• ساخت طرح اولیه خودرو و بررسی آزمایش های مربوطه
• صنایعی که نیاز به طراحی دقیق دارند
• طراحی اسلحه های نظامی: همانطور که می دانید اسلحه ها دارای بخش های کوچک و حساسی می باشند از این رو ساخت نمونه اسلحه کار سخت و دشواری است، اما پرینترهای سه بعدی این کار را بسیار ساده تر کرده اند. البته می توان گفت که بیشترین کارایی چاپگرهای سه بعدی در همین بخش طراحی قطعات است.
• یکی از ویژه ترین حالات این چاپگرها چاپ زیستی است که پیوند اعضا را از طریق سلول های بنیادی و مواد زیستی امکان پذیر کرده است.
کوچک کردن
تقریبا ۳ میلیارد نفر یا حدود ۴۰ درصد جمعیت دنیا از دسترسی به اینترنت محروماند و از ۴٫۵ میلیارد نفر مشترک فعلی نیز خیلیها دسترسی به اینترنت پرسرعت، ارزان و باکیفیت ندارند. برای همین است که اخبار از راه رسیدن اینترنت ماهوارهای استارلینک بسیاری از کاربران را امیدوار کرده است. اینترنت ماهواره ای چیستادامه مطلب ...
تقریبا ۳ میلیارد نفر یا حدود ۴۰ درصد جمعیت دنیا از دسترسی به اینترنت محروماند و از ۴٫۵ میلیارد نفر مشترک فعلی نیز خیلیها دسترسی به اینترنت پرسرعت، ارزان و باکیفیت ندارند. برای همین است که اخبار از راه رسیدن اینترنت ماهوارهای استارلینک بسیاری از کاربران را امیدوار کرده است.
اینترنت ماهواره ای چیست ؟
اینترنت ماهوارهای پدیدهی جدیدی نیست و همین حالا نیز شرکتهایی وجود دارند که خدمات اینترنت ماهوارهای ارائه میدهند. بزرگترین ارائهدهندههای اینترنت ماهوارهای درحالحاضر دو شرکت ویاست (ViaSat) و هیوزنت (HughesNet) هستند. جالب است بدانید هر دو این شرکتها برای اولینبار در سال ۲۰۱۲ سرویس اینترنت ماهوارهای خود را ارائه دادند و هیوزنت ۱٫۳ میلیون نفر مشترک در آمریکا دارد.
اما چرا این بار داستان فرق میکند و همهی دنیا با اشتیاق فراوان اخبار پروژهی استارلینک را دنبال میکنند و بیصبرانه منتظر عرضهی اینترنت ماهوارهای اسپیس ایکس هستند؟
جواب پرسش بالا در تفاوت سیستم منظومهی ماهوارهای استارلینک با دیگر منظومههای ماهوارهای اینترنتی نهفته است:
تأخیر پایین و سرویس جهانی
تا پیش از این یکی از مهمترین معایب اینترنت ماهوارهای، تأخیر (Latency) بسیار بالای آن و محدود بودن سرویس به یک کشور یا قارهی خاص بوده است. دلیل این تأخیر زیاد و محدودیت جغرافیایی این است که شرکتهای ارائهدهندهی خدمات اینترنت ماهوارهای تا پیش از این ماهوارههای خود را در مدار زمین ثابت یا GEO قرار میدادند. سرعت گردش ماهوارههایی که در این مدار قرار میگیرند، برابر با سرعت چرخش زمین به دور خود است و درنتیجه ماهواره عملا از دید ناظر زمینی در یک نقطهی ثابت در آسمان ثابت باقی میماند.
همچنین ارتفاع ۳۵ هزار کیلومتری مدار این ماهوارهها باعث میشود تأخیر اینترنتی که ارائه میدهند در بهترین حالت به ۵۵۰ میلیثانیه و درعمل تا ۶۰۰ میلیثانیه برسد. چنین میزان تاخیری سرویسهای اینترنت ماهوارهای سنتی را برای مصارفی مثل ارتباط صوتی-تصویری و بازیهای ویدیویی بسیار نامناسب یا حتی عملا غیرقابل استفاده میکند.
اما ماهوارههای استارلینک قرار است در مدار پایینی زمین یا LEO با ارتفاع ۵۰۰ کیلومتر در فاز اول و ۳۰۰ کیلومتر در فازهای بعدی (یعنی ۷۰ تا ۱۰۰ برابر نزدیکتر از ماهوارههای مدار GEO) قرار بگیرند. همین موضوع باعث میشود تأخیر اینترنت ماهوارهای استارلینک ازلحاظ تئوری حتی از فیبر نوری هم کمتر باشد.
اما چطور ممکن است سیگنالی که بهفضا میرود و دوباره بهزمین باز میگردد، از سیگنالی که درون فیبر نوری مسیر کوتاهتری را طی میکند سریعتر به مقصد برسد؟ پاسخ در تفاوت سرعت حرکت نور و امواج اکترومغناطیسی در شیشه (فیبر نوری) و خلاء نهفته است: سرعت نور در فیبر نوری تنها دوسوم سرعت حرکت امواج الکترومغناطیسی در خلا است.
باتوجهبه نتایج تستهای سرعتی که بهتازگی منتشر شده، مشخص شده است که میزان تأخیر اینترنت استارلینک فعلا بین ۳۰ تا ۹۰ میلیثانیه است و حتی بعضی کاربران میزان تأخیر ۲۰ و ۲۱ میلیثانیه نیز گزارش دادهاند.
ایلان ماسک نیز پیش از این گفته بود با اجرایی شدن فاز بعدی، میزان تأخیر استارلینک میتواند تا ۸ میلیثانیه هم کاهش پیدا کند. این یعنی برای اولینبار میتوان از اینترنت ماهوارهای برای مصارفی مانند تماس صوتی و تصویری و بازیهای ویدیویی استفاده کرد.
سرعت و ظرفیت بالا
یکی دیگر از معایب اینترنت ماهوارهای تا پیش از این کم بودن تعداد ماهوارههای موجود در مدار بود که باعث میشد کاربران زیادی مجبور شوند پهنای باند یک ماهواره را با یکدیگر بهاشتراگ بگذارند که درنتیجه سرعت مشترکین اینترنت ماهوارهای را کاهش میداد. کم بودن تعداد ماهوارهها همچنین باعث محدود شدن تعداد کاربران بالقوه نیز میشود. برای مثال حتی اگر ویاست و هیوزنت پوشش جهانی داشتند، برای جلوگیری از افت شدید سرعت نمیتوانستند به دهها یا صدها میلیون نفر سرویسدهی کنند.
اسپیس ایکس اما قصد دارد تعداد ماهوارههای بسیار بیشتری برای ارائهی اینترنت به فضا ارسال کند. اگر همهچیز طبق برنامه پیش برود، اسپیس ایکس با حداقل ۱۰ پرتاب دیگر در سال جاری میلادی، تعداد ماهوارههای فعالش در مدار زمین را به بیش از هزار میرساند. در پایان فاز اول تعداد ماهوارههای اسپیس ایکس بیشتر از ۴هزار عدد خواهد بود و درنهایت مجموع تعداد ماهوارهها به تعداد باورنکردنی ۴۰ هزار میرسد.
برای مقایسه، ویاست درحالحاضر تنها ۴ ماهواره در مدار زمین دارد. جالب است بدانید تا قبل از شروع پروژهی استارلینک فقط حدود ۱۵۰۰ ماهوارهی فعال در مدار زمین وجود داشت. این یعنی اسپیس ایکس قرار است بیشتر از ۲۵ برابر تعداد کل ماهوارههای فعالی که هماکنون در مدار زمین وجود دارند، ماهواره به فضا ارسال کند.
منبع : زومیت
کوچک کردن