گام اول - ورود به پنل مدیریت مودم ابتدا باید به پنل مدیریت مودم خود بروید. اگر از لپتاپ استفاده میکنید و میخواهید به صورت بیسیم رمز عبور روتر خود را تغییر دهید، باید ابتدا با وارد کردن رمز عبور قبلی به اینترنت متصل شوید. اگر رمز عبور وای فای خود را فراموش کردهاید میتوانید با استفاده از کابل Ethادامه مطلب ...
گام اول – ورود به پنل مدیریت مودم
ابتدا باید به پنل مدیریت مودم خود بروید. اگر از لپتاپ استفاده میکنید و میخواهید به صورت بیسیم رمز عبور روتر خود را تغییر دهید، باید ابتدا با وارد کردن رمز عبور قبلی به اینترنت متصل شوید. اگر رمز عبور وای فای خود را فراموش کردهاید میتوانید با استفاده از کابل Ethernet مودم را به کامپیوتر خود متصل کنید. در این صورت دیگر نیازی به وارد کردن پسورد وای فای نخواهید داشت. به چند نکتهی زیر دقت کنید:
- آدرس پیش فرض روترها ۱۹۲.۱۶۸.۱.۱ هستند که باید آن را در نوار آدرس مرورگر خود وارد کرده و سپس Enter را بزنید. البته آدرسهای دیگری نظیر ۱۹۲.۱۶۸.۰.۱ و ۱۹۲.۱۶۸.۲.۱ و همچنین ۱۰.۰.۱.۱ و ۱۰.۰.۰.۱ هم در برخی از مودمها استفاده میشود. آدرس مربوط به مودم خود را باید در نوار آدرس مرورگر وارد کنید. البته دقت داشته باشید که معمولا آدرس پیش فرض اکثر مودمها در برچسبی که پشت مودم چسبانده شده درج میشود.
- اگر هیچکدام از آدرسهای بالا برای شما کار نکرد کلیدهای ترکیبی Win + R را بزنید و در پنجرهی کوچک باز شده cmd را تایپ کنید. وقتی cmd باز شد دستور ipconfig را وارد کرده و سپس کلید Enter را بزنید. به دنبال اتصالات فعال در لیست بگردید تا موردی تحت عنوان Default Gateway را مشاهده کنید. آدرسی که رو به روی این خط درج شده آدرس مورد نظر شما خواهد بود.
- اگر راه حل بالا هم جواب نداد باید مودم خود را ریست کنید. توجه داشته باشید که سرویسهای اینترنت مختلف ممکن است اطلاعات متفاوتی را برای ریست کردن مودم از شما بخواهند. اما همیشه با تماس تلفنی با پشتیبان میتوانید به راحتی به صورت تلفنی مودم خود را ریست کنید. بعد از ریست کردن مودم، به احتمال خیلی زیاد یکی از آدرسهایی که در نکتهی اول ذکر کردیم برایتان کارساز خواهد بود.
- برخی از روترها همراه با نرم افزار عرضه میشوند. اگر پیش از این نرم افزار مربوط به روتر خود را نصب کرده باشید احتمالا از طریق آن قادر به تغییر پسورد وای فای خود خواهید بود.
گام دوم – وارد کردن نام کاربری و رمز عبور
حالا باید نام کاربری و رمز عبور مربوط به روتر را وارد کنید. اگر هرگز این گزینه را تغییر نداده باشید (که به هیچ عنوان توصیه نمیشود) احتمالا نام کاربری روتر شما admin یا userAdmin باشد. برای رمز عبور هم باید یکی از گزینههای admin یا password را وارد کنید تا وارد پنل تنظیمات مودم خود شوید. البته همانطور که گفتیم این گزینه میتواند در مودمهای مختلف متفاوت باشد.
- اگر رمز عبور و نام کاربری مربوط به مودم خود را فراموش کردهاید، میتوانید دکمهی Reset که در همهی مودمها طراحی شده است را حداکثر ۳۰ ثانیه نگه دارید تا همه چیز ریست شود. لازم به ذکر است که با انجام این کار همهی تنظیمات اتصال به اینترنت از بین خواهد رفت. به همین دلیل باید اطلاعات مربوط به سرویس اینترنتی خود را داشته باشید. این اطلاعات را میتوانید از وبسایت سرویس دهندهی خود دریافت کنید و یا با اتصال به پشتیبانی روش کانفیگ کردن مودم را بپرسید.
گام سوم – رفتن به بخش ویرالس
حالا باید به بخش Wireless بروید. در تصویر مودمی که استفاده میشود Cisco نام دارد و برای تغییر رمز عبور باید به بخش Wireless رفت که البته در اکثر مودمها یکسان است اما اگر این گزینه را پیدا نمیکنید باید به دنبال گزینههایی نظیر Wireless Settings یا Wireless Setup بگردید. اگر بخش Wireless شما چند بخش دیگر را شامل میشود به دنبال صفحهی Wireless Security بگردید.
گام چهارم – تغییر رمز مردم
حالا زمان آن رسیده که رمز عبور خود را تغییر دهید. برای این کار به دنبال گزینهای تحت عنوان Password یا Passphrase یا Shared Key بگردید. در این بخش قادر هستید رمز جدید وای فای خود را وارد کنید. ممکن است برخی از روترها از شما بخواهند که دو بار رمز عبور خود را وارد کنید اما در مودمهای Cisco و D-Link چنین نیست.
- توجه داشته باشید که بهتر است تا جای ممکن از رمز عبورهای پیچیده استفاده کنید. رمز عبورهایی که حدس زدن آنها با شناخت شخصیتتان امکان پذیر نباشد. سعی کنید رمز عبور انتخابی شامل نام، شماره تلفن و یا هر اطلاع شخصی دیگر نباشد. حتما از کلمات بزرگ انگلیسی، فاصله، اعداد و در صورت نیاز از علامتهایی نظیر !، $ و # استفاده نمایید.
- یک رمز عبور قوی حداقل شامل ۸ حرف است.
گام پنجم – تعیین نوع رمزنگاری مودم یا روتر
یکی از مواردی که باید دقت زیادی به آن داشته باشید، نوع رمزگذاری روتر یا مودمتان است که WEP، WPA و WPA2 از انواع آن هستند. برای امن ترین حالت باید از حالت WPA2 استفاده کنید. البته ممکن است برخی از دستگاههای قدیمی قادر به اتصال به این نوع اتصالات نباشند که در این صورت میتوانید از WPA/WPA2 استفاده نمایید. به هیچ عنوان استفاده از WEP توصیه نمیشود چرا که شکستن رمزهای WEP به سادگی اتفاق میافتد و با تکنولوژیهای کنونی در کمتر از ۳۰ دقیقه هک میشوند.
گام ششم – تغییر نام مودم یا روتر SSID
این مرحله دلخواه است. اما بد نیست حالا که وارد بخش تنظیمات مودم خود شدهاید، عنوان روتر را نیز تغییر دهید. عنوان روتر در واقع همان نام وای فای است که در جستجوی کامپیوترها و گوشیها نمایش داده میشود. بهتر است نام مودمتان ارتباطی به اسم خودتان نداشته باشد. به صورت روانی با انجام این کار احتمال تلاش هکرها برای شکستن رمز عبور کاهش پیدا خواهد کرد. همچنین روترهایی که از نام پیش فرض خودشان استفاده میکنند عموما بیشتر مورد هدف هکرها قرار خواهند گرفت.
گام هفتم – اعمال تغییرات و 🙂
بعد از پایان اعمال تغییرات باید آنها را ذخیره سازی کنید. برای این کار عموما باید گزینهی Save Settings یا Apply را بزنید که در مودمهای مختلف میتواند متفاوت باشد. مکان این دکمه هم در روترها یا مودمها متفاوت است. بعد از کلیک کردن روی گزینهی مد نظر، چند ثانیهای اعمال تغییرات طول خواهد کشید. همچنین توجه داشته باشید که با تغییر رمز عبور همهی دستگاههایی که به مودم متصل بودند اتصالشان قطع خواهد شد.
- بعد از اعمال تغییرات میتوانید با استفاده از رمز عبور جدید به مودم متصل شوید.
منبع: WikiHow
کوچک کردن
عراق جنگ علیه ایران را فرصت مناسبی برای از بین بردن یک تهدید جدی و در عین حال پیشبرد اهداف بلندمدت خود می دانست. این تهدید [به زعم صدام] از انقلاب اسلامی ایران و تلاشهای مستمر ایران برای صدور آن ناشی می شد. صدام اقدامات ایران را تهدید مهمی برای حکومت سکولار و رهبری خود می دانست. این اقدامات ثبات سیاادامه مطلب ...
عراق جنگ علیه ایران را فرصت مناسبی برای از بین بردن یک تهدید جدی و در عین حال پیشبرد اهداف بلندمدت خود می دانست. این تهدید [به زعم صدام] از انقلاب اسلامی ایران و تلاشهای مستمر ایران برای صدور آن ناشی می شد. صدام اقدامات ایران را تهدید مهمی برای حکومت سکولار و رهبری خود می دانست. این اقدامات ثبات سیاسی داخلی دیگر کشورهای خلیج فارس و ثبات کل منطقه را نیز تهدید می کرد. از سوی دیگر، با تحکیم قدرت روحانیون در ایران و به دنبال کاهش مخالفتهای داخلی و احیای ارتش ایران پس از تحمل ضربات شدید اولیه، شدت این تهدیدها می توانست بیشتر شود و با تقویت ارتش این کشور دامنه آن گسترش یابد. بنابراین، فرصت ایجاد شده که ناشی از ضعف موقت نظامی، سیاسی و اقتصادی ایران بود، توجه صدام را به شدت برای جنگ با ایران به خود جلب کرد.
[از نظر عراق] این جنگ می توانست مفاد قرارداد الجزایر را تغییر دهد و از این رهگذر جایگاه تاریخی عراق به منزله قدرت برتر خلیج فارس اصلاح شود. افزون بر این، عراق [به زعم خود] با شکست دشمن سنتی اش یعنی ایران و با از بین بردن یک منبع تهدید مهم و انقلابی برای همه حکومتهای عربی، می توانست منافع پان عربیستی خود را تأمین کند. بنابراین صدام امیدوار بود که عراق به موقعیت برتری در جهان عرب دست یابد و بر وجهه فردی و قدرتش در عراق و کشورهای غیرمتعهد و در میان اعراب به شدت افزوده شود.
این اهداف در یک جهت بودند. در حالی که حکومت بغداد و دیگر حکومتهای عربی از درون تضعیف می شدند، عراق به منزله یک قدرت نظامی در خلیج فارس نمی توانست به جایگاه برتر دست یابد یا به منزله یک قدرت عربی برجسته مطرح شود. سازگاری حکام عربی با حکومت انقلابی ایران یا سرنگونی و جایگزین شدن حکومتهای بنیادگرا به جای آنان، می توانست آرایش سیاسی و توازن قوای منطقه ای را به شدت تغییر دهد. این امر به نوبه خود می توانست یک تهدید نظامی ـ سیاسی نیز برای حکومت بغداد در پی داشته باشد. از سوی دیگر، عراقیها بدون حمایت سیاسی و اقتصادی حکومتهای عربی نمی توانستند از شکست ایران یا واداشتن آن به پذیرش خواسته های سیاسی خود اطمینان حاصل کنند.
با وجود این اهداف و فرصتها، باز هم اگر صدام در برداشتها و محاسباتش که بسیار سرنوشت ساز بودند، دچار اشتباه نمی شد، شاید این جنگ هرگز رخ نمی داد. در واقع عراق از قابلیت های نظامی ایرانیها در مقایسه با عراقیها، تأثیرات جنگ بر یکپارچه و متحدکردن مردم ایران، شور انقلابی در نیروهای نظامی این کشور و اراده حکومت ایران برای مقاومت برداشت نادرستی کرده بود.
بدیهی است که برخی عوامل زمینه ساز جنگ ایران و عراق برای دانش پژوهان تاریخ جنگ به طور کامل روشن است، عواملی نظیر ظهور یک ایدئولوژی انقلابی توسعه گرا و خطر آن برای ثبات سیاسی داخلی برخی حکومتها و توازن قوای منطقه ای، وجود یک ائتلاف محافظه کار برای حفظ وضع موجود، قدرت طلبی و عطش کسب آبرو و اعتبار بیشتر، و اعتماد به نفس نظامی بیش از حد. بسیاری از متغیرهای مذکور در این مورد خاص ارتباط تنگاتنگی با هم دارند؛ اما جالب توجه است که تهدید اولیه، بیشتر سیاسی بود تا نظامی و کسب اعتبار نیز آشکارا بیش از اهداف راهبردی و اقتصادی اهمیت داشت. البته احساس ترس و نگرانی، زیاده خواهی و جاه طلبی و برداشتها و محاسبات غلط هم در این خصوص بسیار مهم بودند. این الگوها با اینکه قاعده ای کلی محسوب نمی شوند، با این حال نمی توان آنها را صرفاً یک استثنای تاریخی برشمرد. جنگ ایران و عراق نشان داد که تحولات انقلابی در نظام بین الملل و توسعه فناوریهای نظامی نوین هیچ کدام نمی تواند به طور اساسی تمایل کشورها به جنگ افروزی را تغییر دهد. بنابراین شاید بتوان نظریه هایی را که در گذشته برای توضیح جنگ قدرتهای بزرگ تبیین شده اند، به جنگ میان قدرتهای کوچک در عصر حاضر نیز تعمیم داد.
منبع: نمناک
کوچک کردن