تب خوانندگی در بین نوجوانان و سایر افراد بسیار داغ است. برای همین، خیلی‌ها دوست دارند بدانند که برای خوانندگی باید تمرین کنند یا تنها کسانی که استعداد خوانندگی دارند، در این رقابت تنگاتنگ موفق خواهند شد. همراه ما باشید تا بفهمید که آیا استعداد خوانندگی دارید یا نه.

از کجا بفهمیم استعداد خوانندگی داریم؟

۱. افرادی که به طور ذاتی استعداد خوانندگی دارند، دائما آواز می‌خوانند.
۲. به نواختن سازهای موسیقی علاقه مند هستید و بدون هیچ آموزشی، خوب می‌نوازید.
۳. در جمع‌های دوستانه، خانوادگی و کاری می‌خوانید.
۴. خوانندگان را دوست دارید و همیشه حرف از آن‌ها در میان کلام شما جاری است.
۵. اگر نوازنده باشید، به طنین و صدای سازتان بیشتر توجه می‌کنید.
۶. با گوش کردن به موسیقی به دنیای دیگر سفر می‌کنید و به راحتی ناراحتی‌تان را فراموش می‌کنید.
۷. تنها برای گذران وقت، موسیقی و موزیک گوش نمی‌دهید.
۸. برای بیان احساسات خود به دیگران، موسیقی گوش می‌دهید و با آن آرام می‌شوید.
۹. موسیقی رابطی برای اتصال خاطرات جدید شما به خاطرات قدیم است.
۱۰. در فضاهای مجازی، موزیک برای دوستان‌تان ارسال می‌کنید.
۱۱. افراد نزدیک به شما ممکن است بگویند که به کلی شعر و موسیقی شخص شما را از یاد برده اند. شما با این واکنش ناراحت نمی‌شوید و آن‌ها را در آغوش خود می‌گیرید.

استعداد خوانندگی در واقعیت چگونه است؟

با خواندن نشانه‌های بالا ممکن است این گونه فکر کنید که همه آن‌ها در واقعیت وجود ندارند. برای مثال، بسیاری از خواننده‌های معروف در مصاحبه‌های خود بیان کرده اند که با ملاقات استاد بزرگی، چندین تکنیک برای خوانندگی و تحریر در آواز یاد گرفته اند، سپس به دنیای خوانندگی پا گذاشته اند و اکنون خواننده معروفی هستند.
در پاسخ به سوالاتی که با خواندن پاراگراف پیش، ذهن شما را مشغول کرده است، متوجه می‌شوید که استعداد خوانندگی تنها دلیل برای موفق شدن یک خواننده نیست. برای مثال، فراخوان‌هایی که برای جذب خواننده منتشر می‌شود یا محافلی که با حضور اساتید بزرگ موسیقی برگزار می‌شوند، می‌تواند پلی برای راه یافتن شما در میان خوانندگان برتر موسیقی (سالار عقیلی، محمد اصفهانی، علی زند وکیلی و …) باشد.

پس از آغاز جنگ جهانی دوم در ۹ شهریور ۱۳۱۸ (۱ سپتامبر ۱۹۳۹)، ایران بی‌طرفی خود را اعلام کرد، اما به دلیل گستردگی مرز ایران با اتحاد جماهیر شوروی و درگیری شوروی با آلمان این بی‌طرفی ناپایدار بود. ارتش متفقین به بهانهٔ حضور کارشناسان آلمانی در ایران این کشور را اشغال کرد.

به دنبال اتحاد بریتانیا و شوروی پس از حمله آلمان نازی به شوروی و نیاز روسیهٔ شوروی به فرستادن کمک‌های آمریکا و بریتانیا به جبهه‌های نبرد در شوروی، متفقین تصمیم گرفتند از دالان پارسی (به انگلیسی: The Persian Corridor) نیز استفاده شود و به موجب آن نیروهای متفقین در ۲۵ اوت ۱۹۴۱ به ایران حمله کرده و این کشور را به اشغال خود درآوردند.

در روز ۳ شهریور ۱۳۲۰، ابتدا نیروهای شوروی از شمال و شرق از زمین و هوا به ایران حمله‌ور شدند و سپس نیروهای بریتانیایی نیز از جنوب و غرب حمله کردند و شهرهای سر راه را یک‌به‌یک به سرعت اشغال کردند و هر دو به سمت تهران حرکت کردند. ارتش ایران به سرعت متلاشی شد. رضاشاه با فشار متفقین به خصوص بریتانیا سریعاً استعفاء داد و سپس با گذشتِ مدت‌ها کشمکش بینِ روس‌ها با دیگر کشورهایِ متفقین بالاخره بر سر نوع حکومت جدید ایران و انتقال سلطنت به پسرش (محمدرضا) که ولیعهد پیشین نیز بود، به توافق رسیدند.

پس از اشغال، راه‌آهن سراسری ایران برای انتقال کمک‌های نظامی از جنوب ایران به پشت جبههٔ شوروی، بر اساس قانون وام و اجاره مورد استفاده قرار گرفت.

ایران که در آغاز جنگ، بی‌طرفی خود را اعلام کرده بود اما نهایتاً در ۱۷ شهریور ۱۳۲۲ به آلمان اعلان جنگ داد. به پشتوانهٔ همین اعلان جنگ ایران می‌توانست پس از پایان جنگ به اعلامیهٔ ملل متحد بپیوندد و همچنین در کنفرانس‌های صلح پس از جنگ شرکت کند.

پس از جنگ ارتش بریتانیا، طبق توافق با دولت ایران، ایران را ترک کرد؛ ولی نیروهای نظامی ارتش سرخ شوروی همچنان در ایران ماندند و از اجرای توافق امتناع کردند؛ و این موضوع به تشکیل دو حکومت خودمختار و کوتاه‌مدت جمهوری مهاباد و حکومت خودمختار آذربایجان انجامید که هر دو حکومت با حمایت شوروی و با هدفِ تجزیه ایران پایه‌گذاری و مستقر شدند.

حمله ارتشِ شوروی به ایران در کشاکش درگیری‌های جنگ جهانی دوم، حاصل یکی دیگر از تبانی‌های تاریخی این کشور، به زیان حاکمیت ملی و تمامیت ارضی ایران بود، در موارد دیگر، در سده نوزدهم و در پایان جنگ‌های ایران و روسیه در دوره قاجار، تبانی روسیه با دیگر کشورها علیه ناپلئون در اروپا، سبب بسته شدن پیمان‌های گلستان و ترکمنچای و تحمیل آنها بر ایران شد. در موردی دیگر نیز، اوایل قرن بیستم میلادی، پیمان‌های ۱۹۰۷ و ۱۹۱۵ سبب ایجادِ حوزهٔ نفوذِ روسیه و زمینه‌ساز حضور نظامی آنان در ایران شد و در جنگ دوم جهانی نیز بهانهٔ حضور کارشناسان آلمانی در ایران اشغال ایران توسط روسیهٔ شوروی را در پی داشت.

منبع: ویکی پدیا

تصور خیلی ها  اینگونه است که چون مدار زمین به دور خورشید بیضی شکل است و فاصله اش ازخورشید در طول سال تغییر می کند فصلها به وجود می آیند.و این باید به این معنی باشد که این روزها کم کم فاصله زمین از خورشید در حال افزایش است و همین عامل سردشدن هواست.

اما واقعیت غیر از این است ، در هنگام زمستان زمین به خورشید نزدیکتر است!!!
و زمانی که در نیمکره شمالی در فصل زمستان هستیم مردمان نیمکره جنوبی در حال تجربه روزهای گرم تابستانی هستند.
در نتیجه عامل اصلی به وجود آمدن فصول در کره زمین فاصله نیست بلکه علت را باید در حرکات مختلف زمین جستجو کرد.
فصل ها به خاطر تفاوت فاصله زمین از خورشید در طول سال به وجود نمی آیند (این تفاوت ها به شدت کم است). فصل ها نتیجه کج بودن محور زمین هستند.
زمین یک بار درسال به دور خورشید می گردد. ولی چهار فصل در زمین به وجود می آید و درازی شب ها و روزها در هر فصل متفاوت است. این تفاوت را کجی محور زمین باعث شده. محور زمین یک خط فرضی ست که قطب های شمال و جنوب را به هم وصل می کند. اما محور زمین مستقیم از بالا به پایین کشیده نشده. بلکه با حدود ۴۵/۲۳ درجه در مقایسه با صفحه مداری کج شده. این کجی و حرکت زمین به دور خورشید باعث تغییر فصل می شود.
درابتدای پاییز نیمه شمالی زمین به شکل کج  از خورشید رو برمی گرداند. در نتیجه نور خورشید به شکل کمرنگی بر سراسر نیمه شمالی زمین گسترش پیدا می کند و نیکره شمالی زمستان را تجربه می کند. در همان زمان نور خورشید به شدت روی نیمه جنوبی زمین می افتد که در حال گذراندن تابستان است. درابتدای بهار, زمین به شکل کج به سمت دیگر خورشید رو می کند. حالا نیمه شمالی زمین به جانب خورشید کج شده. نور خورشید به شدت روی نیمه شمالی زمین می افتد ونیمکره شمالی تابستان را تجربه می کند. در همان زمان نور خورشید روی نیمه جنوبی زمین که زمستان را می گذراند، کم شدت تر است
به این ترتیب موقعی که قطب شمال به سمت خورشید کج می شود بخش شمالی زمین تابستان دارد. با روزهای بلند و شب های کوتاه. بعد از شش ماه زمین به سمت دیگر خورشید حرکت کرده است. نیمه شمالی حالا نسبت به خورشید کج شده است و بخش شمالی زمین روزهای کوتاه و شب های بلندی دارد.
این کج بودن محور به ما چهار فصل سال یعنی بهار، تابستان، پاییز و زمستان را داده. چون محور کج شده، بخش های مختلف زمین در زمان های مختلف به جانب خورشید جهت گیری می کنند.
تابستان گرم تر از زمستان است. چون اشعه خورشید در طول تابستان نسبت به زمستان در یک زاویه مستقیم تر به زمین می رسد و همچنین به خاطر این که در تابستان روزها خیلی طولانی تر از شب ها هستند. در طول زمستان، اشعه خورشید با یک زاویه زیاد به زمین برخورد می کند و روزها خیلی کوتاه هستند. این تأثیرات ادامه نتایج کج بودن محور زمین هستند.
مدار زمین کاملاً گرد نیست. زمین در ابتدای پاییز به شکل ملایمی به خورشید نزدیک تراست (زمستان در نیمکره شمالی) و در ابتدای بهار دورتر است. در ابتدای پاییز زمین در ۴/۹۱ میلیون مایل یا ۱/۱۴۷ میلیون کیلومتری از خورشید قرار دارد و در ابتدای بهار ۵/۹۴ میلیون مایل یا ۱/۱۵۲ میلیون کیلومتر از خورشید فاصله دارد. این تفاوت فاصله نسبت به گرم شدن و سرد شدنی که به خاطر کج بودن محور زمین به وجود می آید تأثیر خیلی کوچک تری در ایجاد فصل ها دارد.

۱۰ امپراتوری بزرگ تاریخ که به حکومت بر کل دنیا نزدیک شدند

در فضای مجازی هیچ مطلبی به اندازه موضوع ” بزرگترین امپراتوری های تاریخ” چالش برانگیز نبوده و باعث جنجال کاربران نشده است. شاید بهتر است که یک بار برای همیشه تکلیف این قضیه را روشن کنیم و ده امپراتوری بزرگ که به سلطه بر کل دنیا نزدیک شدند را لیست بکنیم.

منظورمان از عبارت سلطه بر دنیا، کنترل مستقیم و یا غیر مستقیم بخش عظیمی از جمعیت دنیاست. در حقیقت امپراتوری هایی که در این لیست قرار گرفته اند لزوما تمام دنیا را در اختیار نداشته اند و همین که موفق شده باشند به سلطه بر بخش اعظم و مهم جمعیت جهان نزدیک شوند و پتانسیل تاثیر گذاری بر بقیه قسمت های جهان را داشته باشند کافی است. ما در این لیست تمام امپراتوری های دنیا را به حساب خواهیم آورد که در طول تاریخ تا به امروز حکومت کرده اند.

رتبه دهم: امپراتوری پرتغال

بیشتر مردم دنیا امپراطوری پرتغال را جزو حکومت های استعماری بزرگ تلقی نمی کنند، اما حقیقت امر این است که در تاریخ آمده پرتغال برای مدت کوتاهی این شانس را پیدا کرد تا یک امپراطوری جهانی تشکیل بدهد و در کنار امپراطوری انگلستان قرار بگیرد.

پرتغالی ها نخستین دولت اروپایی بودند که به استعمار گری روی آوردند و آنان موفق شدند که هندوستان، ژاپن، برزیل و بخش های وسیعی از آفریقا را کشف کنند. نیروهای پرتغالی موزامبیک در شرق آفریقا و برزیل در آمریکای لاتین را فتح کردند. امپراتوری پرتغال در دوران شکوهش در مناطق مختلف جهان از هند گرفته تا عربستان، مالزی، تا چین و ژاپن بنادر بازرگانی تاسیس کرد و توانستند بر روی مسیر های بازرگانی آسیا به اروپا و مسیرهای داخلی آسیا مسلط شوند.

جالب آن است که امپراتوری پرتغال توانست در آن دوره از تاریخ چنان امپراتوری قدرتمندی تشکیل دهد که هیچ امپراتوری ای به گرد پایش هم نمی رسید. اما پس از قرن پانزدم این قدرت و صلابت کم کم رو به افول شد و اگر این ضعف رخ نمی داد امپراتوری پرتغال می توانست یک امپراتوری عظیم و قدرتمندتری از امپراتوری انگلستان تشکیل بدهد. اگر پرتغالی ها موفق می شدند که تمام مسیر های بازرگانی آسیا را تصرف کنند به طور حتم می توانستند که ثروتمندترین امپراتوری طول تاریخ بشوند و در نتیجه می توانستند هزینه لازم برای فتح هندوستان، آفریقا، چین، آمریکای لاتین و سایر نقاط جهان را به راحتی تامین کنند.

رتبه نهم: امپراتوری تیموریان

امپراطوری تیموریان حکومت چادر نشین هایی بود که بعد از انحلال امپراطوری مغول به قدرت رسیدند. تیموریان بر بخش های وسیعی از غرب ترکیه، ایران، قفقاز و بین النهرین، هندوستان و قست هایی از آسیای میانه سلطه داشتند. تیموریان بر خلاف مغول ها که قدرت فتح کردنشان بر توانایی حکومتی شان چیره بود. در اوایل قرن چهاردهم یعنی زمانی به قدرت رسیدند که امکان برقراری ارتباط بین کشورها فراهم شده بود و حکومت ها می توانستند ارتش های منظم ایجاد کنند.

تیمور لنگ موسس و پادشاه مطلق سلسله تیموریان، یادآور چنگیز خان موسس امپراطوری مغول بود. یکی از دلایل اصلی قدرت گرفتن تیمور این بود که هیچ نیرویی در جهان، یارای مقابله با ارتش مسلح سوار بر اسب تیموریان را نداشت. تیمور توانست سپاهیان مسلمان عرب را در هند به راحتی شکست دهد و سپاه آنان را منهدم سازد، اما آنچه باعث شد که در میان امپراطوری های قدرتمند جهان قرار گیرد، نقشه اش برای شکست سلسله مینگ چین بود. فتح مینگ با آن جمعیت و منابع چشمگیر به تیمور کمک می کرد تا به سلطه بر بخش اعظم جهان نزدیک تر شود. اما تیمور پیش از آنکه به چین برسد درگذشت. شاید اگر تیمور زنده مانده بود میتوانست به فتح کل دنیا نزدیک شود.

 رتبه هشتم: نازی های آلمان

برخی از تاریخدانان بر این باورند که اگر هیتلر در بعضی از تصمیماتش بازنگری میکرد، می توانست برنده جنگ جهانی دوم باشد و به آلمان، امکان سلطه بر جهان را بدهد. مثلا شاید اگر آن قدر شتاب زده به جنگ روسیه نرفته بود و به جای آن مناطق آفریقایی را تصرف کرده بود و در شرق موفق به شکست بریتانیا می شدند، نازی های آلمان به قدرت بلامنازع دنیا بدل می شدند. اگر تاریخ کمی تغییر می کرد هیتلر می توانست بر نیمی از جهان مسلط شود و دیگر هیچ قدرتی نمی توانست با شبکه ارتباطی وسیع ناوگان و جت های نازی ها مقابله کند. اما آنچه واقعا در تاریخ اتفاق افتاد این بود که هیتلر کشورهای دیگر را با هم متحد کرد تا به رهبری آلمان نازی برای یک هدف مشترک بجنگند؛ رومانیایی ها در کنار هونگاریایی ها، آلمان ها در کنار ایتالیایی ها، بلغاری ها، اسلوواک ها، کروات ها و فنلاندی ها.

این سطح اتحاد نوین اروپایی خیلی راحت می توانست راه را برای تشکیل ابردولت اروپایی به رهبری آلمان هموار کند. شاید جنگ جهانی دوم آخرین فرصت در تاریخ بود که امپراطوری های دنیا می توانستند بر جهان سلطه پیدا کنند و آلمان نازی هم مدت کوتاهی این شانس را پیدا کردند که به این مهم نزدیک شوند.

رتبه هفتم: امپراتوری اسپانیا

امپراطوری اسپانیا در دوره شکوهش در زمان حکمرانی چارلز پنجم و فیلیپ دوم از سلسله هابسبورگ، بر باقی مانده امپراطوری پرتغال یعنی هند، اتریش، روم و مستعمره های اسپانیا سلطه داشت. ارتش های هلند، آلمان، اسپانیا، ایتالیا و پرتغال توانستند برای یک دوره کوتاه در تاریخ با هم متحد شوند تا بر کل اروپا مسلط شوند. جمع این متحدان در تاریخ بی سابقه بود و اگر اسپانیا در میدان جنگ شکست نخورد بود، احتمالا قدرت مضاعفی پیدا میکرد. امپراطوری اسپانیا برای مدتی بیشترین حجم طلا، بهترین کشتی ها و  و بهترین ارتش های دنیا را در اختیار داشت و بیش از ۱۳% از خاک دنیا را در زیر نفوذ مستقیم خود داشت.

چیزی که باعث شده بود امپراطوری اسپانیا بر دنیا سلطه پیدا کند این بود که انان بر خلاف مغول ها تکنولوژی برقراری ارتباط داشتند و می توانستند مناطق مختلف دنیا را کنترل کنند. در واقع بیشتر مستعمره های اسپانیا برای چند قرن تحت سلطه باقی ماندند. اما قدرت این امپراتوری هم بعد از چند شکست نظامی و تورم فزاینده ناشی از طلای انباشته شده از مستعمره هایش افول کرد.

رتبه ششم: امپراطوری مغول

نمی شود انکار کرد که مغول ها بیش از همه به سلطه بر جهان نزدیک تر شده بودند. در زمان شکوه این امپراطوری هیچ قدرتی در جهان یارای مقابله با تاکتیک های نظامی آنان را نداشت. حتی اگر انان تصمیم به فتح اروپا می گرفتند به احتمال زیادی می توانستند سراسر اروپا را فتح کنند و پیش از سال ۱۳۰۰ میلادی بر این قاره سلطه پیدا می کردند و سر پاپ را از تنش جدا می کردند.

اما بزرگترین فتوحات مغول ها تبدیل به بزرگترین ضعفشان شده بود، علی رغم تلاش های مضاعف آنان برای سلطه بر مناطق مختلف آسیا و تحمل نژاد ها و مذاهب مختلف، امپراطوری مغول خیلی زود پس از فتوحات اولیه چنگیز از هم گسست.

مغول ها با وجود اینکه در میدان جنگ بی همتا بودند، با این حال لجستیک لازم برای حفظ ارتباط بین نژاد های مختلف قلمرهایشان که در سال ۱۲۷۹ میلادی به ۳۳ میلیون متر مربع می رسید را در اختیار نداشتند. با این حال توانستند در آن دوره بیش از ۲۲% از خاک جهان را از چین تا مرز لهستان زیر سلطه درآورند و از هر ۴ نفر در جهان، یک نفر زیر سلطه امپراطوری مغول قرار داشته است، در واقع مغولان برای مدت کوتاهی به سلط بر جهان نزدیک شده بودند و اگر اتفاقات طور دیگری رقم  میخورد، احتمال داشت موفق شوند…

رتبه پنجم: امپراطوری عثمانی

امپراطوری ترک تبار عثمانی بر روی خاورمیانه، شمال آفریقا، ترکیه و بالکان سلطه داشت. این امپراطوری در دوران حیاتش کشورها و حکومت های بی شماری را فتح کرد. بزرگترین فتحشان هم تخریب امپراطوری روم شرقی یا همان بیزانس است که در سال ۱۴۵۳ میلادی قسطنطنیه پایتخت بیزانس را فتح کردند و به عمر امپراطوری کهنسال روم پایان دادند.

نکته تمایز امپراطوری عثمانی این بود که می توانست تفاوت های عمیق نژادی موجود در خاورمیانه و بالکان را آن هم برای قرن ها مدیریت کند. در طول تاریخ معدود امپراطوری هایی بودند که حتی برای مدت کوتاهی موفق به کنترل گوناگونی موجود در این منطقه شده باشند.

امپراطوری عثمانی در سلطه بر جهان آنچنان قدرتمد و با ثبات بود که حتی نزدیک بود در سال ۱۶۸۳ میلادی موفق به فتح شهر وین در قلب اروپا شود. اما وین در آخرین ثانیه ها با رسیدن نیروی امدادی از لهستان نیمه کاره ماند و محاصره شهر وین هم بعد از اغتشاش در ارتش عثمانی پایان یافت. اگر شهر وین سقوط می کرد، به احتمال زیاد بخش اعظم اروپا به دست این امپراطوری می افتاد و همانطور که گفته شد عثمانی ها در مدیریت یک امپراطوری چند ملیتی بسیار خبره بودند و اگر می توانستند در اروپا پیشروی کنند، مطمئنا موفق می شدند.

اما امپراطوری عثمانی در اوج شکوهش تنها توانست بر ۳.۴۹% از خاک جهان مسلط شود و نهایتا در سال ۱۹۲۳ سرنگون شد.

رتبه چهارم: ایالات متحده

بسیاری از افراد گمان می کنند که ایالات متحده بیش از هر کشور دیگری به سلطه بر جهان نزدیک شده است، این روزها ایالات متحده به جز قطب جنوب، در تمام قاره ها پایگاه های نظامی دارد و در سراسر جهان دولتمردان وابسته ای دارد که مستقیما از واشنگتون دستور میگیرند. اما بیشتر افراد برین باورند که ایالات متحده نباید یک امپراطوری در نظر گرفته شود. حتی ایالات متحده چند صد سال قبل زیر سلطه اسپانیا و انگلیس قرار داشتند.

اما چیزی که شاید کم تر کسانی از آن اطلاع داشته باشد این است که پس از پایان جنگ جهانی دوم در سال ۱۹۴۵ میلادی، ایالات متحده تا بیشترین حد ممکن توسعه پیدا کرد. نیروهای آمریکایی اروپای غربی، ژاپن، کره، جزایر کارائیب و بیشتر آفریقا را کنترل می کردند. کنترل میلیاردها نفر از مردم و بخش عظیمی از صنایع دنیا در کنار یک ارتش پویا به آمریکا این امکان را می داد تا در مسیر سلطه بر جهان قدم بردارد. اما این دولت تصمیم گرفت دست از کنترل (مستقیم) ملت ها بردارد و به شکل امروزی که میبینیم درآید.

رتبه سوم: امپراطوری بریتانیا

همانطور که همه میدانند امپراطوری بریتانیا، یکی از بزرگترین امپراطوری های کل جهان بوده است، این امپراطوری در سال ۱۹۲۲ میلادی نزدیک به ۲۲.۶% از خاک جهان و ۲۰% از جمعیت جهان را کنترل می کرد.

مهم ترین نکته تمایز امپراطوری بریتانیا موقعیت غیر قابل نفوذش بود. امپراطوری بریتانیا تقریبا تمامی مسیر های بازرگانی جهان را کنترل می کرد و در عین حال ارتشی شکست ناپذیر و بزرگترین نیروی دریایی جهان را در اختیار داشت. در مورد این مسئله که بریتانیائی ها تا چه حد می توانستند بر جهان مسلط شوند سال ۱۹۲۲ میلادی که امپراطوریشان بعد از بلای جنگ جهانی اول، مجددا سراپا ایستاد و قوی تر از همیشه بود، اگر می خواستند می توانستند به مناطق بیشتری مسلط شوند و امپراطوری بریتانیا را به یکی از معدود پادشاهی های نزدیک به سلطه بر کل دنیا تبدیل کنند

رتبه دوم: امپراطوری روم

امپراطوری روم مدت ها قبل از اینکه عامه مردم تصور کنند به سلطه بر جهان نزدیک شده بودند. در حقیقت این امپراطوری در دوران اقتدارش در سال ۱۱۷ میلادی نزدیک به ۲۱% از کل جهان را کنترل می کرد. رومی ها در دوران اوجشان سراسر اروپا را زیر سلطه داشتند و موفق به فتح  مصر و شمال آفریقا و تمامی آسیای صغیر و بین النهرین  شدند.

ارتش روم یکی از منظم ترین و مجهزترین ارتش های جهان بود و در مبارزه با ارتش های خارجی، به مهارت خاصی رسیده بود.اما عامل اصلی اینکه رومیان نتوانستند بر کل دنیا حکومت کنند، امپراطوری اشکانیان، حکومت ایرانی مستقر در فلات ایران، بود. رومیان بیش از چند صد سال با ایرانیان جنگیدند و در بیش از ۸۵% از آن جنگ ها شکست خوردند و ایرانیان این فرصت را از رومیان گرفتند.

رتبه نخست: امپراطوری هخامنشی 

امپراطوری هخامنشی که به عنوان امپراطوری ایران شناخته می شود.  این امپراطوری نسبت به سایر امپراطوری ها در کل تاریخ بشر بیشتر به تعریفمان از مفهوم سلطه بر جهان نزدیک شده بود. در حقیقت تنها ۶% مانده بود تا بتواند بر نیمی از جمعیت جهان غالب شود. امپراطوری هخامنشی در دوره اقتدارش بر ۴۴.۴۸% از ساکنان زمین سلطه داشت.

در واقع در سال ۴۸۰ پیش از میلاد مسیح از هر دو نفر یک نفر تحت حاکمیت ایرانیان قرار داشت. امپراطوری هخامنشی بر خلاف سایر امپراطوری های این لیست، شانس بسیار بالایی داشت تا بر کل کره زمین سلطه پیدا کند. اما بر اثر جنگ هایش با دولت های یونانی و شکست های سهمگین در لحظات حساس این شانس را از دست داد.

به هر حال امپراطوری هخامنشی یکی از نخستین تلاش ها برای تاسیس امپراطوری در تاریخ بشر و یکی از سلسله های چند ملیتی به معنای واقعی بود . پس از سرنگونی امپراطوری هخامنشی به دست آلکساندر مقدونی، هیچ امپراطوری دیگری نتوانست به اندازه ایران به سلطه بر حداکثر جمعیت دنیا نزدیک شود.

گاو به ندرت در خواب دیده می شود، زیرا حیوان اغلب به خواب با چشم باز عادت دارد. علاوه بر این، گاوها اغلب هنگام ایستادن می خوابند. معاینه منظم و حرکت چشمها نشان می دهد که گاو نه تنها قادر به خواب عمیق است، بلکه می تواند حتی رویا نیز داشته باشد.