خب، برای همه ما پیش آمده است که هنگام مواجهه با استرس، یک موقعیت خطرناک یا سرما، مو بر تنمان راست شده باشد. در این طور مواقع، قسمتی از مغز ما به نام آمیگدال، سیگنالهایی به هیپوتالاموس میفرستد، هورمونهای استرسی اپینفرین و نوراپینفرین ترشح میشوند، همزمان با افزایش ضربان قلب، این هورمونها باعث مادامه مطلب ...
خب، برای همه ما پیش آمده است که هنگام مواجهه با استرس، یک موقعیت خطرناک یا سرما، مو بر تنمان راست شده باشد.
در این طور مواقع، قسمتی از مغز ما به نام آمیگدال، سیگنالهایی به هیپوتالاموس میفرستد، هورمونهای استرسی اپینفرین و نوراپینفرین ترشح میشوند، همزمان با افزایش ضربان قلب، این هورمونها باعث میشوند که ماهیچههای خیلی کوچک کنار فولیکول موها، منقبض بشوند موها راست بشوند و در بدن احساسی شبیه مور مور شدن پیدا کنیم. در این حالت پوست، شبیه پوست مرغ پرکنده میشود.
اما هنگام گوش کردن به موسیقی یا فیلم یا خواندن کتاب هم ممکن است، حالتی تقریبا مشابه برای ما رخ بدهد.
حتما برای شما پیش آمده است که وقتی یک موسیقی دلخواه را گوشی میکنید، هنگامی که به یک سکانس تأثیرگذار فیلم میرسید یا یک پاراگراف هیجانانگیز را میخوانید، تحت تأثیر قرار میگیرد و مو بر تنتان راست میشود.
از منظر شناختی، این حالت قابل بررسی است. کلا ما موسیقی و فیلم و خواندنی دلخواه، زیاد داریم، اما فقط گاهی دچار این احساسات میشویم و نه همیشه. گویی باید یک حالت آمادگی خاص پیدا کنیم و ذهنمان برای پذیرش این تجارب، «باز» بشود و بعد با طی یک مراحل مقدماتی، حس کنیم به نقطه اوج نزدیک شدهایم.
به عبارت دیگر، ما رفته رفته به جایی میرسیم که پیشبینی میکنیم به نقطه اوج اثر نزدیک شدهایم.
در هنگام گوش کردن به موسیقی این حالت، هنگام تغییر ناگهانی صدا و لحن اجرای ترانههای ایجاد میشود.
جالب است بدانید که همه این قابلیت رسیدن به اوجهای یا ار..گا..سمهای معنوی را ندارند. حتما برایتان پیش آمده که وقتی به یک لحظه ناب موسیقیایی یا سینمایی رسیدهاید، اطرافیانی بودهاند که با بی خیالی محض در کنارتان ایستاده باشند و خودمانیم، در این طور مواقع، چقدر حس میکنیم که به شعورمان توهین میشود!
خب، راستاش را بخواهید، شرایط خاصی باید مهیا شود که فرد واجد چنین حساسیت و آستانه تحریکی بشود:
۱- تجارب و دانش قبلی و شعوری که باید موجود باشد
۲- ویژگیهای فطری
۳- شرایط و حال و هوای خاص فرد در آن روز
در زبان فرانسوی اصطلاحی به نام frisson برای این امر وجود دارد. مطالعات نشان دادهاند که دو سوم افراد، این حالت را تجربه میکنند و یک سوم افراد از آن بیبهره میمانند.
به تازگی دکتر یک استاد روانشناسی اجتماعی، به نام دکتر Amani El-Alayli در این زمینه تحقیقی انجام داده است. او برای این کار سوژههای آزمایش را به آزمایشگاهی برد و با اندازهگیری میزان مقاومت الکتریکی پوست، در هنگام برانگیختگی احساسی کار خود را پیش برد.
این محقق، برای آنها قطعاتی منتخب از باخ، شوپن، ونجلیس، هانس زیمر و گروه Air Supply را پخش کرد.
در همه این قطعات، لحظاتی چرخش موسیقایی وجود داشت. از سوژهها خواسته شد که با فشردن یک دکمه کوچک میزان حس برانگیختگی پوستی خود را ابراز کنند.
دست آخر مشخص شد که شخصیت سوژهها در میزان برانگیختگی پوستیشان خیلی تأثیر دارد، آنهایی که ویژگی موسوم به باز بودن برای تجارب را دارند یا اصطلاحا تجربهاندوز Openness to experience هستند، به میزان بسیار بیشتری دچار این احساسات میشوند.
خب، نمیدانم که آیا شما هم جزو آن دستهای هستید که هنگام گوش کردن به موسیقی و ترانههای احساسبرانگیز، کلیپهای ویدئوی ذهنی به صورت همزمان درست میکنید یا نه، این خیالبافی یا daydreaming را هر کسی ندارد.
نتایج این پوهش در مجله روانشناسی موسیقی، چاپ شده است.
انسانهای بدوی، زمانی برای محافظت خود از سرما، در یک مکانیسم حفاظتی، مو بر تنشان راست میشد، اما بعدا با استفاده از لباس، دیگر این مکانیسم، عملا مفید نبود و در انسانهای خردمند، به شکل دیگری تکامل یافته است.
در یک تحقیق دیگر مشخص شده است که اگر به فردی نالوکسان که پادذهر مواد مخدر است، تزریق کنیم، این شخص تا زمان باقی ماندن اثر نالوکسان دچار Frisson نمیشود که نشانی از این امر است که مواد مخدر دورنزاد، یعنی ترشح شده از خود مغز، در اینجاد این تجربه، مؤثر هستند.
در پایان جالب است بدانید که همین کلیدواژه Frisson در اینترنت شما را به جاهای جالبی میرساند، مثلا این صفحه ردیت که در آن کاربران، سعی کردهاند موسیقیها و سکانسها و عکسهایی که در آن حالتی شبیه Frisson ایجاد میکند، به اشتراک بگذارند. یا صفحاتی مثل این.
و البته بسیار نیکوست که در یوتیوب هم همین واژه را جستجو کنید تا با کلی موسیقی جدید و خوب آشنا شوید.
کوچک کردن
اگر شما هم از آن دسته افراد هستید که گوش دادن به موسیقی جزو کارهای مورد علاقه شماست، حتما در زمان خرید یا دانلود فایل های با فرمت MP3 با عبارت های 128kbps و 320kbps مواجه شده اید. فایل های 320 حجم بالاتری دارند و معمولا این طور شنیده ایم که کیفیت بیشتری هم نسبت به فایل های 128 دارند. اما داستان اینادامه مطلب ...
اگر شما هم از آن دسته افراد هستید که گوش دادن به موسیقی جزو کارهای مورد علاقه شماست، حتما در زمان خرید یا دانلود فایل های با فرمت MP3 با عبارت های ۱۲۸kbps و ۳۲۰kbps مواجه شده اید. فایل های ۳۲۰ حجم بالاتری دارند و معمولا این طور شنیده ایم که کیفیت بیشتری هم نسبت به فایل های ۱۲۸ دارند. اما داستان این اعداد و ارقام چیست و واقعا تفاوتی بین یک آهنگ MP3 در حالت ۱۲۸kbps و ۳۲۰kbps وجود دارد؟
حالا باید درباره بیت ریت (bitrate) صحبت کنیم. در علوم رایانه بیت ریت به تعداد بیت هایی گفته می شود که در هر واحد از زمان پردازش می شوند. بیت ریت با واحد بیت بر ثانیه (bits per second یا bps) بیان می شود که قبل از آن نیز یک پیشوند از سیستم SI مانند کیلو (kbps)، مگا (Mbps)، گیگا (Gbps) یا ترا (Tbps) قرار می گیرد. اما بیت ریت چه تاثیری روی یک فایل صوتی دارد؟ در زمان اجرای فرآیند فشرده سازی مانند ایجاد یک فایل mp3، ارتباط مستقیمی بین مقدار فضای مورد استفاده و کیفیت نهایی وجود دارد. در واقع یعنی سازنده فایل می تواند مشخص کند در هر ثانیه از فایل صوتی نهایی چند کیلوبیت مورد استفاده قرار بگیرد. در نتیجه اگر بیت ریت پایین تری انتخاب شود فضای کمتری به هر ثانیه از فایل اختصاص پیدا کرده و در نتیجه کیفیت آن کمتر می شود. به همین ترتیب اگر بیت ریت بالاتر انتخاب شود هم کیفیت فایل mp3 بیشتر خواهد بود. اگر بخواهیم همه این موارد را در یک جمله خلاصه کنیم باید گفت بیت ریت بالاتر به معنی اختصاص یافتن تعداد بیت های بیشتری در واحد زمان و در نتیجه وجود اطلاعات بیشتری از هر فایل صوتی در واحد زمان و سر انجام کیفیت بالاتر است.
اما برگردیم به سوال اول. آیا بین بیت ریت ۱۲۸kbps و ۳۲۰kbps تفاوتی وجود دارد؟ پاسخ مثبت است، البته اگر سطح شنوایی کسی که در حال گوش دادن به موسیقی است ایده آل باشد و همچنین خود فایل نیز جزئیات زیادی داشته باشد که اختصاص یافتن فضای بیشتر را منطقی جلوه دهد. اما آیا بین ۱۹۶kbps و ۳۲۰kbps تفاوتی وجود دارد؟ این بار کمی باید دقیق تر باشیم. درست است که باز هم تفاوت اطلاعات ذخیره شده در این دو بیت ریت وجود دارد، اما بسیاری از مردم جهان حتی در صورت داشتن شنوایی ایده آل هم نمی توانند تفاوتی بین فایل هایی با این دو بیت ریت قائل شوند. پس اگر می خواهید فایل های موزیک را روی دستگاهتان ذخیره کنید و به فکر بهینه سازی فضای ذخیره سازی هستید می توانید روی بیت ریت ۱۹۶kbps حساب کنید و به هیچ عنوان نگران از دست دادن کیفیت موزیک نباشید.
کوچک کردن