تلوزیون های LCD و LED چند سالی است که جایگزین تلوزیون ها و مانیتورهای CRT قدیمی شده اند و دیگر بچه های دهه هفتاد و هشتاد شاید اسمی از CRT هم دیگر نشنوند ، اما من به خاطر دارم خانم مجری برنامه را که مرادامه مطلب ...
تلوزیون های LCD و LED چند سالی است که جایگزین تلوزیون ها و مانیتورهای CRT قدیمی شده اند و دیگر بچه های دهه هفتاد و هشتاد شاید اسمی از CRT هم دیگر نشنوند ، اما من به خاطر دارم خانم مجری برنامه را که مرتب می گفت آهای کوچولو ، بله با تو هستم ، برو عقب تر … آها … برو عقب تر … حالا خوب شد … باور کنید در ان زمان فکر می کردم اگر عقب نروم برای ما کارتون پخش نخواهد کرد
اما بعدا به این نتیجه رسیدم که اشعه ای که در تلوزیون های CRT وجود داشت واقعا چشم را آزار می داد ، بعدها که از CRT در کامپیوتر هم استفاده شد به خاطر دارم که اینقدر چشم درد گرفته بودم که به صفحه مانیتور به سختی نگاه می کردم. الان مدت هاست دیگر CRT وجود ندارد و LCD و LED جایگزین شده اند ، دیگر آن اشعه های مزاحم وجود ندارد ، اما نکته دی اینجاست که یه یکباره صفحات LCD یه صفحات LED تبدیل شدند و تبلیغات آنها زیاد شد ، برای من جالب بود که در خصوص تفاوت این دو نوع صفحه نمایش در انجمن تخصصی فناوری اطلاعات ایران مطلبی بنویسم بنابراین تا انتهای مطلب با ما باشید.
تلوزیون یا مانیتور LCD چیست؟
مانیتور یا صفحه نمایش یا تلوزیون های LCD به صفحه نمایش های تخت یا صافی گفته می شود که در آنها به جای استفاده از اشعه های مضر برای نمایش تصاویر از تکنولوژی کریستال مایع یا Liquid Crystal Display استفاده می شود. در این نوع صفحات نمایش تخت دو لایه شیشه وجود دارد که بصورت متقارن در کنار هم قرار گرفته اند. کریستال مایع در یکی از این لایه ها نگهداری می شود.این کریستال های مایع با مسدود کردن یا اجازه عبور دادن به نورهای RGB تصاویر را ایجاد می کنند و در صفحه نمایش به ما نمایش می دهند اینکار زمانی انجام می شود که الکتریسیته از این کریستال های مایع عبور می کند.
اما نکته مهم در این است که این کریستال ها از خودشان نوری ندارند ، در واقع نور از لامپ های فلورسنتی که در پشت صفحه قرار دارد به این کریستال ها تابانده می شود. میلیون ها shutter یا دیافراگم در پشت صفحه در یک Grid قرار دارد که با باز و بسته شدن آنها نور لازم برای ایجاد کردن تصاویر مهیا می شود ، هر دیافراگم با یک رنگ جفت می شود و تشکیل یک زیر پیکسل یا sub-pixel را در صفحه نمایش می دهد.
این sub-pixel ها اینقدر ریز هستند که که در نهایت در دیدگاه چشم انسان یک پیکسل نوری در نظر گرفته می شوند و در صفحه نمایش برای ما تشکیل یک رنگ را می دهند. با استفاده از لامپ های فلورسنت است که شما می توانید تصاویر را از روی صفحه نمایش مشاهده کنید ، وجود همین لامپ های فلورسنت در پشت صفحه باعث می شود ضخامت صفحات مانیتورهای LCD کمی بیشتر از LED ها باشد اما به هر حال همچنان با مانیتورهای قدیمی CRT از نظر اشعه و ضخامت قابل قیاس نیستند.
تلوزیون یا مانیتور LED چیست؟
تلوزیون ها و مانیتورهای LCD تصاویر بسیار با کیفیتی را ارائه می کنند. با وارد شدن تکنولوژی LCD به بازار ، صفحه های نمایش به شدت ضحامت خود را از دست دادند و تبدیل به صفحاتی بسیار سبک و نازک شدند که یک کاربر براحتی می توانست حتی انها را روی دیوار نصب کند. این باعث شدن به شدت بازار کار صفحات CRT به آجر تبدیل شود و همه به سمت صفحات نمایش LCD روی بیاورند.
اما صفحات نمایشLED نیز تا حدود زیادی شبیه به صفحات نمایش LCD هستند ، آنها نیز دارای صفحات تخت و صافی هستند که درون آنها از تکنولوژی کریستال مایع استفاده می شود. تنها تفاوت و در واقع مهمترین تفاوتی که در بین مانیتورهای LCD و LED وجود دارد منبع نوری است که تولید کنند نور لازم جهت تشکیل تصاویر است.
همانطور که گفتیم صفحات نمایش LCD از لامپ های فلورسنت برای تولید نور در پشت صفحه استفاده می کنند در حالیکه صفا LED از دیودهای LED یا Light Emitting Diodes استفاده می کنند. بصورت کلی دو نوع نورپردازی پشتی در صفحات LED وجود دارد که یکی از آنها به عنوان Edge Lighting یا نورپوردازی لبه ای معرفو است و دیگری به نام Full-Array یا نورپردازی آرایه کامل شناخته می شود.
در حالت Edge Lighting سریالی از دیودهای نورانی در لبه های صفحه نمایش قرار می گیرند ، زمانیکه برق به آنها می رسد نور در تمامی صفحه نمایش توزیع می شود ، اما در حالت Full Array مجموعه ای از ردیف های دیود پشت سر هم کل صفحه نمایش را پر می کنند ، با این روش نورپردازی و کیفیت بهتری را شاهد هستیم چون هر کدام از دیودها بصورت جداگانه می توانند خاموش یا روشن شوند. در واقع صفحات نمایش LED صفحات نمایشLCD با یک سیستم جدید نورپردازی پشت یا Backlight System هستند. با توجه به همین جدیدتر بودن تکنولوژی LED نسبت به LCD طبیعتا قیمت آنها نیز بالاتر از LCD است.
جمع کردن
گام اول - ورود به پنل مدیریت مودم ابتدا باید به پنل مدیریت مودم خود بروید. اگر از لپتاپ استفاده میکنید و می‌خواهید به صورت بی‌سیم رمز عبور روتر خود را تغییر دهید، باید ابتدا با وارد کردن رمز عبور قبلادامه مطلب ...
گام اول – ورود به پنل مدیریت مودم
ابتدا باید به پنل مدیریت مودم خود بروید. اگر از لپتاپ استفاده میکنید و می‌خواهید به صورت بی‌سیم رمز عبور روتر خود را تغییر دهید، باید ابتدا با وارد کردن رمز عبور قبلی به اینترنت متصل شوید. اگر رمز عبور وای فای خود را فراموش کرده‌اید میتوانید با استفاده از کابل Ethernet مودم را به کامپیوتر خود متصل کنید. در این صورت دیگر نیازی به وارد کردن پسورد وای فای نخواهید داشت. به چند نکته‌ی زیر دقت کنید:
گام دوم – وارد کردن نام کاربری و رمز عبور
حالا باید نام کاربری و رمز عبور مربوط به روتر را وارد کنید. اگر هرگز این گزینه را تغییر نداده باشید (که به هیچ عنوان توصیه نمی‌شود) احتمالا نام کاربری روتر شما admin یا userAdmin باشد. برای رمز عبور هم باید یکی از گزینه‌های admin یا password را وارد کنید تا وارد پنل تنظیمات مودم خود شوید. البته همانطور که گفتیم این گزینه می‌تواند در مودم‌های مختلف متفاوت باشد.
گام سوم – رفتن به بخش ویرالس
حالا باید به بخش Wireless بروید. در تصویر مودمی که استفاده میشود Cisco نام دارد و برای تغییر رمز عبور باید به بخش Wireless رفت که البته در اکثر مودم‌ها یکسان است اما اگر این گزینه را پیدا نمی‌کنید باید به دنبال گزینه‌هایی نظیر Wireless Settings یا Wireless Setup بگردید. اگر بخش Wireless شما چند بخش دیگر را شامل میشود به دنبال صفحه‌ی Wireless Security بگردید.
گام چهارم – تغییر رمز مردم
حالا زمان آن رسیده که رمز عبور خود را تغییر دهید. برای این کار به دنبال گزینه‌ای تحت عنوان Password یا Passphrase یا Shared Key بگردید. در این بخش قادر هستید رمز جدید وای فای خود را وارد کنید. ممکن است برخی از روتر‌ها از شما بخواهند که دو بار رمز عبور خود را وارد کنید اما در مودم‌های Cisco و D-Link چنین نیست.
گام پنجم – تعیین نوع رمزنگاری مودم یا روتر
یکی از مواردی که باید دقت زیادی به آن داشته باشید، نوع رمزگذاری روتر یا مودمتان است که WEP، WPA و WPA2 از انواع آن هستند. برای امن ترین حالت باید از حالت WPA2 استفاده کنید. البته ممکن است برخی از دستگاه‌های قدیمی قادر به اتصال به این نوع اتصالات نباشند که در این صورت میتوانید از WPA/WPA2 استفاده نمایید. به هیچ عنوان استفاده از WEP توصیه نمی‌شود چرا که شکستن رمز‌های WEP به سادگی اتفاق می‌افتد و با تکنولوژی‌های کنونی در کمتر از ۳۰ دقیقه هک می‌شوند.
گام ششم – تغییر نام مودم یا روتر SSID
این مرحله دلخواه است. اما بد نیست حالا که وارد بخش تنظیمات مودم خود شده‌اید، عنوان روتر را نیز تغییر دهید. عنوان روتر در واقع همان نام وای فای است که در جستجوی کامپیوتر‌ها و گوشی‌ها نمایش داده میشود. بهتر است نام مودمتان ارتباطی به اسم خودتان نداشته باشد. به صورت روانی با انجام این کار احتمال تلاش هکر‌ها برای شکستن رمز عبور کاهش پیدا خواهد کرد. همچنین روتر‌هایی که از نام پیش فرض خودشان استفاده می‌کنند عموما بیشتر مورد هدف هکر‌ها قرار خواهند گرفت.
گام هفتم – اعمال تغییرات و 🙂
بعد از پایان اعمال تغییرات باید آنها را ذخیره سازی کنید. برای این کار عموما باید گزینه‌ی Save Settings یا Apply را بزنید که در مودم‌های مختلف می‌تواند متفاوت باشد. مکان این دکمه هم در روتر‌ها یا مودم‌ها متفاوت است. بعد از کلیک کردن روی گزینه‌ی مد نظر، چند ثانیه‌ای اعمال تغییرات طول خواهد کشید. همچنین توجه داشته باشید که با تغییر رمز عبور همه‌ی دستگاه‌هایی که به مودم متصل بودند اتصالشان قطع خواهد شد.
منبع: WikiHow
جمع کردن