در اواخر دهه ۲۰ و ۳۰ میلادی جواهرات ساخته شده از طلای سفید اولین بار بر سر زبان‌ها افتاد و تا به امروز توانسته طرفداران بسیاری را به خود جذب کند.

قبل از اینکه توضیحات در رابطه با طلای سفید را آغاز کنیم بهتر است بدانیم آلیاژ یعنی چه؟ آلیاژ در واقع ترکیبی از فلزات با یکدیگر یا با سایر عناصر نافلزی است که خواص متفاوتی از عناصر تشکیل دهنده خود دارد.

طلای سفید آلیاژی از طلا است که از ترکیب آن با حداقل یک فلز سفید رنگ به دست می‌آید. آلیاژهایی که در ساخت طلای سفید استفاده می‌شوند اغلب پالادیوم، روی، مس، نیکل، منگنز و نقره هستند.

رنگ نهایی طلای سفید ناشی از روکش کردن آن با فلز رودیم است. در واقع از آنجا که طلای سفید جلا و درخشندگی خود را بعد از مدتی از دست می‌دهد، یک لایه فلز رودیم روی سطح آن می‌کشند که باعث درخشندگی آن می‌شود. همچنین با اضافه کردن مقداری مس به طلا هم می‌توان طلای صورتی رنگ تولید کرد.

افراد زیادی فکر می‌کنند طلای سفید در طبیعت وجود دارد و قابل استخراج است، در حالی که با توجه به مطالب ذکر شده در بالا طلای سفید، آلیاژی از طلا است که از ترکیب آن با فلزات سفید رنگ بدست می‌آید. برای ساخت طلای سفید بیشتر از پلاتین و نقره استفاده می‌شود.

اگر در ساخت طلای سفید از نیکل استفاده شده باشد، به دلیل سخت بودن نیکل محصول نهایی جنسی سخت دارد و بیشتر برای ساخت حلقه، سنجاق، گیره و زنجیر مناسب است.

طلای سفیدی که با استفاده از پالادیوم ساخته می‌شود، نرم و انعطاف پذیرتر است و بیشتر برای ساخت جواهرات و سنگ‌های قیمتی از آن استفاده می‌شود.

همچنین به منظور افزایش استحکام و وزن ممکن است در ساخت طلای سفید از نقره، مس و پلاتین هم استفاده شود. طلای سفید را برای جلای بیشتر با روکشی از رودیوم می‌سازند، که این روکش پس از گذشت ۱۲ الی ۱۸ ماه از بین رفته و باید مجددا آن را تمدید کرد.