اینترنت اشیا که با نام اختصاری IoT شناخته میشود، موضوع تازهای نیست: شرکتهای فناوری و دانشمندان این حوزه دهههاست که دربارهی آن بحث میکنند؛ جالب است بدانید که از نخستین توسترِ متصل به اینترنت در همایشی در سال ۱۹۸۹ رونمایی شده است. IoT اساسا چیز سادهای است: متصلکردن اشیا از طریق اینترنت و فراهادامه مطلب ...
اینترنت اشیا که با نام اختصاری IoT شناخته میشود، موضوع تازهای نیست: شرکتهای فناوری و دانشمندان این حوزه دهههاست که دربارهی آن بحث میکنند؛ جالب است بدانید که از نخستین توسترِ متصل به اینترنت در همایشی در سال ۱۹۸۹ رونمایی شده است. IoT اساسا چیز سادهای است: متصلکردن اشیا از طریق اینترنت و فراهمآوردنِ این امکان که با انسانها، با اپلیکیشنها و با یکدیگر ارتباط برقرار کنند. نمونهی ساده و مشهور برای IoT، یخچالهای هوشمند است. تصور کنید که یخچال میتوانست با دوربین داخلیاش، محتویات یخچال را ببیند و به شما پیام دهد و بگوید که شیر تمام شده یا تاریخ مصرف آن گذشته است.
رایجترین نمونه برای IoT در بریتانیا، سیستم گرمایش خانگی و مصرف بهینهی انرژی است؛ چرا که دولت میکوشد تا شرکتهای انرژی را بهسوی هوشمندسازی پیش ببرد. این سیستمها، به شما اجازه میدهند سیستم گرمایشی را از راه دور روشن کنید؛ در روزهای آفتابی دما را کاهش دهید یا حتی وقتی کسی در خانه نیست، آن را خاموش کنید. برخی از سیستمهای جدیدتر، از دوربینهای مجهز به حسگر حرکتی استفاده میکنند؛ این سیستمها بررسی میکنند که آیا تلفن هوشمند شما (و در نتیجه خودتان) از خانه خارج شده است یا خیر.
IoT چیزی بیش از خانههای هوشمند است و میتواند به اندازهی یک شهر هوشمند گسترش یابد. برای نمونه، چراغهای راهنماییرانندگیِ متصلبههم را در نظر بگیرید که رفتوآمد خودروها را رصد میکنند؛ یا سطلهای زبالهی هوشمندی که بهوقت پرشدن، هشدار میدهند. همچنین، صنایع هوشمندی که با حسگرهای متصلبههم، بر همهچیز نظارت میکنند؛ صنایعی که در آنها، همهی قطعاتی که باید پشت سر هم نصب شوند تا بخشهای گوناگون خط تولید و ایمنی پرسنل بهطور پیوسته پایش میشوند.
دولت، شرکتهای انرژی را تشویق میکند تا تجهیزات هوشمند را در اختیار مشتریانشان قرار دهند: همهی این دادهها و سامانههای خودکار بسیار مقرونبهصرفهاند و باعث کاهش مصرف انرژی میشوند. بسیاری از گسترههای IoT، این مزایا را بهخوبی نشان میدهند. البته، برخی از این ابزارهای هوشمند نقش صرفا رفاهی و سرگرمکننده دارند؛ شاید به همین دلیل است که ما بیشتر سیستمهای گرمایش هوشمند میبینیم تا یخچالهای هوشمند.
اینترنت اشیا چگونه روی تجارت و کار تأثیر میگذارد?
این موضوع به کسبوکاری که در آن فعالیت میکنید، بستگی دارد: IoT بیشترین پیشرفت را برای تولید بههمراه دارد؛ IoT ابزاری سودمند برای موقعیتیابی ماشینها و افراد و ساماندهی آنها خواهد بود. کشاورزان نیز از حسگرهای متصلبههم، برای پایشِ محصولات و دامها بهره خواهند گرفت؛ به این ترتیب، تولید و بهرهوریشان افزایش یافته و میتوانند سلامت گلههاشان را با دقت بیشتری بررسی کنند.
نمونهها بیشمار است؛ روشن است که ابزارهای متصلبههم، راهشان را به اغلب کسبوکارها خواهند گشود؛ درست مانند رایانهها و اینترنت که به هر نقطهای از جهان نفوذ کردند. IoT با افزایش بهره وری ابزار و کارخانهها، بسیاری از کارآفرین ها را بهسوی خود فرا خواهد خواند؛ اما برای کارمندان یک اداره یا شرکت که پیوسته زیر ذرهبین هستند، میتواند کابوسی وحشتناک باشد. تصور کنید که از کارت تردد شما برای موقعیتیابی شما در ساختمان شرکت یا محوطهی آن استفاده شود؛ یا رئیستان بتواند بفهمد که شما چه مدتزمانی را در آشپزخانه صرف درستکردن چای کردهاید.
با همهی اینها، وقتی یک چایسازِ هوشمند میفهمد شما چه زمانی به چای نیاز دارید، میتواند واقعا لذتبخش باشد.
کوچک کردن
این پرسش احتمالا بهترین پرسشی است که در گوگل دربارهی IoT جستوجو شده است: آیا اینترنت اشیا واقعی است؟ پاسخ به این پرسش تا حدی دشوار است. اینروزها فناوری سرشار است از بازاریابی ها و بزرگنماییها؛ در نتیجه، تصمیم گیری دربارهی اینکه آیا یک نوآوری واقعا موفقیتآمیز است یا خیر، در مراحل آغازین بسیارادامه مطلب ...
این پرسش احتمالا بهترین پرسشی است که در گوگل دربارهی IoT جستوجو شده است: آیا اینترنت اشیا واقعی است؟
پاسخ به این پرسش تا حدی دشوار است. اینروزها فناوری سرشار است از بازاریابی ها و بزرگنماییها؛ در نتیجه، تصمیم گیری دربارهی اینکه آیا یک نوآوری واقعا موفقیتآمیز است یا خیر، در مراحل آغازین بسیار دشوار است.
اما کاربرد اینترنت اشیا چنان گسترده است که به یک پروژه یا محصول وابسته نیست. یخچالهای هوشمند شاید در آینده وارد زندگی ما شوند یا شاید هم بهخاطر سود اندکی که دارند، کنار گذاشته شوند؛ اما حسگرهای متصلبههم و ابزارهای هوشمند قطعا هواداران زیادی خواهند داشت و پیوسته توسعه خواهند یافت.
تا یک دههی دیگر، همهی اشیا میتوانند از طریق اینترنت به هم متصل باشند؛ در نتیجه، اشیای هوشمند سراسر زندگی ما را فرامیگیرند و بهتدریج، واژهی «هوشمند» از ادبیات روزانهی ما حذف میشود؛ برای نمونه، امروز به دستگاههایی که میزان مصرف انرژی را با فناوری IoT اندازه میگیرند، «کنتورهای هوشمند» میگوییم؛ اما بهتدریج، این کنتورها چنان در همهجای جهان فراگیر میشوند که دیگر آنها را فقط «کنتور» مینامیم؛ درست همانند «تلفنهای هوشمند» که بهدلیل رواج گستردهشان، فقط «تلفن» خوانده میشوند.
مهم نیست که IoT کجاست و چه نامی بر آن میگذاریم؛ مهم این است که واقعیت دارد. اما روشن است که حتی گوگل هم پاسخ دقیقی برای آن ندارد.
در پی گسترش IoT، کسبوکارهای بسیاری میکوشند تا از اشیای متصلبههم و دادههایی که تولید میکنند، برای کسبوکارشان ارزشآفرینی کنند. پیشبینی شرکت پژوهشی گارتنر (Gartner) نشان میدهد که تا سال ۲۰۲۰، بیش از نیمی از فرایندهای عمدهی جدید در کسبوکار در IoT مشارکت خواهند داشت.
کوچک کردن