انسان بدون آب چقدر زنده میماند؟
رمز را فراموش کردید ؟ لطفا ایمیل را وارد کنید تا لینک تغییر پسورد به ایمیل شما ارسال شود
Please briefly explain why you feel this question should be reported.
لطفا به طور خلاصه توضیح دهید که چرا شما احساس می کنید این پاسخ باید گزارش شود.
Please briefly explain why you feel this user should be reported.
بهترین جا برای اشتراک ایده ها و کمک به دیگران برای انتشار بیشتر علم و دانش!!
ساخت یک حساب جدید
قانون سه میگوید اگر تا سه روز آب نخورید می میرید. اما مدت زمان دقیقی که انسان میتواند در طول آن بدون آب به زندگی اش ادامه دهد در واقع بسیار متنوع است، زیرا بدن انسان نیاز دارد تا مقدار آب را متعادل نگه دارد و ذخایر آب بدن نیز به واسطه تعریق، تبخیر یا دفع مستقیم کاهش پیدا کرده و نیاز به تجدید شدنادامه مطلب ...
قانون سه میگوید اگر تا سه روز آب نخورید می میرید. اما مدت زمان دقیقی که انسان میتواند در طول آن بدون آب به زندگی اش ادامه دهد در واقع بسیار متنوع است، زیرا بدن انسان نیاز دارد تا مقدار آب را متعادل نگه دارد و ذخایر آب بدن نیز به واسطه تعریق، تبخیر یا دفع مستقیم کاهش پیدا کرده و نیاز به تجدید شدن دارند. می بینید که شرایط و عوامل متنوعی در تعیین محدوده زنده ماندن بدون آب نقش دارند.
شرایط و عوامل متنوعی در تعیین محدوده زنده ماندن بدون آب نقش دارند
در شرایط دشواری مانند ورزش شدید زیر نور مستقیم خورشید، بدن انسان میتواند در طول یک ساعت تا ۱٫۵ لیتر تعریق داشته باشد و اگر این مقدار آب از دست رفته در بدن جبران نشود، خون رقیق شده و تعریق متوقف می شود و دمای بدن بالاتر رفته و دچار کم آبی میشود و ممکن است در عرض چند ساعت فرد بمیرد. اما در یک محیط راحت و مناسب ممکن است فرد بتواند برای بیش از یک هفته بدون آب دوام بیاورد. آندرآس میهاوکز مرد استرالیایی است که رکورد زنده ماندن در طولانیترین مدت زمان بدون آب را به نام خود ثبت کند. پلیس استرالیا در سال ۱۹۷۹ به صورت تصادفی او را به مدت ۱۸ روز در سلول زندان رها کرد. با این همه از آنجایی که وی از شدت تشنگی بخارهای روی دیوار سلول را می لیسیده است، درستی این رکورد مورد تردید است.
کوچک کردنانسان قادر نیست بدون آب و غذا زندگی کند. شاید بتوان بیشتر از سه هفته گرسنگی را تحمل کرد، همانطور که مهاتما گاندی، ۲۱ روز کامل روزه بود و حتی ذرهای ماده خوراکی نخورد؛ اما این شرایط در مورد آب کاملا متفاوت است. دستکم ۶۰ درصد از بدن انسان را آب تشکیل داده است و تمامی سلولهای زنده برای ادامه حیات وادامه مطلب ...
انسان قادر نیست بدون آب و غذا زندگی کند. شاید بتوان بیشتر از سه هفته گرسنگی را تحمل کرد، همانطور که مهاتما گاندی، ۲۱ روز کامل روزه بود و حتی ذرهای ماده خوراکی نخورد؛ اما این شرایط در مورد آب کاملا متفاوت است.
دستکم ۶۰ درصد از بدن انسان را آب تشکیل داده است و تمامی سلولهای زنده برای ادامه حیات و انجام وظایف خود به آب نیاز دارند. آب نقش روانکنندهی مفاصل، تنظیم کننده دما از طریق تعریق و تنفس را در بدن به عهده دارد و به دفع ضایعات از بدن نیز کمک میکند.
بهنظر میرسد که حداکثر زمانی که یک شخص قادر است بدون آب زنده بماند، یک هفته است. این گمانهزنی را دکتر رندال کی پکر، استاد بیولوژی در دانشگاه جرج واشنگتن، در سال ۲۰۱۳ میلادی به خبرگزاری انبیسی نیوز گفته بود و بیان داشته بود که در نتیجه برررسی زندگی اشخاصی بدست آمده است که در روزهای پایانی زندگی خود از مصرف آب و غذا منع شده بودند.
اما باید اذعان کنیم که ۷ روز زمان بسیار زیادی بشمار میرود و بدن انسان، نهایتا ۳ تا ۴ روز میتواند بیآبی را تحمل کند. این توانایی در گرمای شدید هوا حتی ممکن است از این میزان هم کمتر باشد.
کلاد پیانتادوزی، یکی از محققان دانشگاه دوک در این رابطه گفته: شما میتوانید تا ۱۰۰ ساعت بدون نوشیدن آب در دمای معمولی بیرون دوام بیاورید. اگر هوا سرد باشد، تحمل بیآبی بیشتر خواهد شد. اما اگر در معرض نور مستقیم خورشید قرار داشته باشید، خیلی کمتر از این تعداد ساعت میتوانید با تشنگی کلنجار بروید.
خطراتی که بیآبی برای بدن بدنبال دارد
بدن انسان همیشه در حال از دست دادن H2O است. به همین خاطر است که یک بار نوشیدن آب در روز نمیتواند نیاز بدن را در این رابطه تامین کند.
بدن هر بار با عرق کردن، دستشویی رفتن و حتی بازدم مقداری از آب خود را از دست میدهد.
براساس یافتههای علمی مشخص شده که تحت شرایط سخت، بزرگسالان ممکن است تا ۱.۵ لیتر از آب بدن خود را در هر ساعت و بهواسطه عرق کردن از دست بدهند.
اگر آبی که از دست میدهید را جبران نکنید، میزان مایعات بدن بهسرعت کم شده و بسیار خطرناک خواهد بود زیرا ممکن است به کاهش حجم خون نیز منجر شود.
وقتی جریان خون در بدن کم میشود، فشار خون پایین میآید و ادامه این روند خطرات جانی بدنبال خواهد داشت. همچنین، در صورت عرق نکردن، دمای بدن زیاد میشود.
کمآبی موجب از دست رفتن بیش از ۱۰ درصد از وزن بدن انسان میشود که اگر بهسرعت جایگزین و تامین نشود، میتواند خطر مرگ بدنبال داشته باشد.
منابع تامین کننده آب بدن چیست؟
همه انسانها علاوه بر آب نوشیدنی که منبع اصلی تامین رطوبت بدن است، از طریق غذا، میوه و سبزیجات میتواند آب بدن خود را تامین کند.
نوشیدنیهای طعمدار همانند آبمیوهها و نوشابهها هم در این امر نقش دارند. اما توصیه اکید داریم که از نوشیدنیهای الکلی پرهیز کنید زیرا بهشدت موجب کمآبی میشود زیرا مقدار ادرار را افزایش میدهد.
کوچک کردنآب نسبت به غذا بسیار ضروری تر برای بدن است. افرادی که اعتصاب غذا می کنند اما با دسترسی به آب می توانند چند ماه یا بیشتر زنده بمانند. مقاله ای در مجله پزشکی بریتانیا توصیه می کند افرادی که در معرض اعتصاب غذا قرار می گیرند باید 1.5 لیتر آب در روز برای حفظ سطح مایعات در بدن مصرف کنند. این مقاله همچنینادامه مطلب ...
آب نسبت به غذا بسیار ضروری تر برای بدن است. افرادی که اعتصاب غذا می کنند اما با دسترسی به آب می توانند چند ماه یا بیشتر زنده بمانند. مقاله ای در مجله پزشکی بریتانیا توصیه می کند افرادی که در معرض اعتصاب غذا قرار می گیرند باید 1.5 لیتر آب در روز برای حفظ سطح مایعات در بدن مصرف کنند. این مقاله همچنین توصیه می کند که نصف قاشق چای خوری نمک به آب در روز اضافه شود تا جایگزین سدیم دفع شده از طریق عرق شود.
از آنجا که مصرف آب برای سلامتی بسیار حیاتی است، موسسه پزشکی دانشگاه های ملی توصیه می کند که از هر دو طریق نوشیدنی و غذا، زنان در هر روز 2.5 کیلوگرم آب و مردان 3.5 کیلوگرم آب دریافت می کنند و این توصیه برای افرادی است که سالم هستند، فعالیت خاصی ندارند و در آب و هوای معتدل زندگی می کنند.
اگر آب ننوشید چه اتفاقی می افتد؟
بدن با میزان آب مصرفی، خود را وفق می دهد. به احتمال زیاد آب مورد نیاز بدن خود را بر اساس احساس تشنگی دریافت خواهید کرد. اگر هنگام تشنگی، آب نوشیدید، احتمالا به مقدار کافی آب بدن خود را به صورت روزانه دریافت خواهید کرد.
بدون آب کافی، سیستم های بدن تغییر خواهند کرد. سلولها بدون آب کافی جمع و چروک می شوند. مغز فرمان کمتری برای ادرار کردن صادر می کند. این پاسخ از طریق کلیه ها اتفاق می افتد و برای عملکرد مناسب اندامها، آب کمتری جذب می کند.
بدون آب کافی، کلیه ها از انرژی بیشتری استفاده می کنند و بافت را تحریک می کنند. کلیه ها نیاز به آب کافی دارند تا بتوانند مواد زاید را از خون خارج کنند. در نهایت، کلیه بدون داشتن مقدار کافی آب از عملکرد مناسب خود باز می ماند. دیگر اندام های بدن نیز ممکن است بدون آب عملکرد خود را متوقف کنند.
فقدان آب همچنین دیگر عملکرهای بدنی را مختل می کند. بدون مصرف آب کافی:
آیا مصرف غذا بر میزان مصرف آب تاثیر می گذارد؟
بدن تنها از آب و سایر نوشیدنی ها جذب آب نمی کند. مصرف غذا در روز به جذب 20 درصد کل آب مورد نیاز بدن کمک می کند.
بعضی از مردم حتی بیشتر از این مقدار آب از مواد غذایی دریافت می کنند، این افراد مقدار قابل توجهی از میوه ها و سبزیجاتی که آب بیشتری دارند، مصرف می کنند. افرادی که در کشورهایی نظیر یونان و کره جنوبی قرار دارند، بیشتر از این غذاها در رژیم غذایی روزانه خود وارد می کنند که در نتیجه آب بیشتری از طریق غذا مصرف می کنند.
میوه ها و سبزیجاتی که مقدار بیشتری آب دارند شامل:
سایر غذاهایی که حاوی مقدار زیادی آب هستند عبارتند از:
مصرف غذاهایی که آب بیشتری در خود دارند به جلوگیری از خشکی بدن کمک می کنند. با این حال، غذا به تنهایی برای طولانی مدت، مقدار کافی آب برای بدن را تامین نمی کند.
عوارض و خطرات مصرف کم آب
برخی از عوارض و خطرات خشکی و کم آبی بدن شامل:
اگر دچار خشکی و کم آبی شدید بایستی به مصرف مایعات بدنتان توجه کنید. روش های مناسب آبدار کردن بدن از شخصی به شخص دیگر متفاوت است.
بزرگسالان برای آبدار کردن مجدد بدن ممکن است تنها به نوشیدن آب نیاز داشته باشند. بچه های کوچک نیاز به نوشیدنی هایی دارند که شامل سدیم در آب باشد تا بدن را مجددا آبدار کنند. بچه ها شاید در ابتدا نیاز به نوشیدن این محلول در مقادیر خیلی کم دارند.
اگر بدن به شدت کم آب شده است، احتمالا نیاز به تزریق آب و نمک داخل وریدی (سُرُم) دارید.
کوچک کردنبدون آب، افراد مختلف بیش از یک هفته زنده نمیمانند، اما در مورد گرسنگی، این زمان محدوده بیشتری را دربرمی گیرد. شاید زندگی اسرارآمیز، آنگوس باربیری در این مورد نمونه جالبتوجهی باشد، شخصی که ۳۸۲ هیچ غذایی نخورد و زنده ماند! امروزه شواهد کمی در مورد آنگوس باربیری وجود دارد، تنها چند مورد روزنامه های قادامه مطلب ...
بدون آب، افراد مختلف بیش از یک هفته زنده نمیمانند، اما در مورد گرسنگی، این زمان محدوده بیشتری را دربرمی گیرد. شاید زندگی اسرارآمیز، آنگوس باربیری در این مورد نمونه جالبتوجهی باشد، شخصی که ۳۸۲ هیچ غذایی نخورد و زنده ماند!
امروزه شواهد کمی در مورد آنگوس باربیری وجود دارد، تنها چند مورد روزنامه های قدیمی که داستان زندگی او را بازگو کردهاند و همچنین گزارشی که در آن پزشکان او به تشریح آزمایشهای خود، منتشرشده در سال ۱۹۷۳ پرداختهاند.
بر اساس این گزارش، باربیری از بیش از یک سال قبل، به دپارتمان پزشکی دانشگاه سلطنتی داندی، اسکاتلند، میرفته و تقاضای کمک میکرده است.
او بهشدت چاق بوده، به گفته پزشکانش، باربیری، ۴۵۶ پوند (۲۰۷ کیلوگرم) وزن داشته است. پزشکانش تصمیم گرفتند، او را در دوره کوتاه گرسنگی نگهدارند تاکمی از وزن خود را از دست دهد. اما آنها انتظار نداشتند، این دوره گرسنگی، اینچنین طولانی شود. درواقع با سپری شدن هفتههای متوالی، باربیری که از وزن بالای خود ناراضی بود، به ادامه این دوره گرسنگی مشتاقتر میشد.
هدف اولیه او، ۴۰ شبانهروز بدون غذا بود که برنامه بسیار خطرناکی محسوب میشد اما باربیری برای رسیدن به وزن دلخواه خود یعنی ۱۸۰ پوند (۴۹ کیلوگرم) میخواست به این برنامه ادامه دهد. در کمال تعجب پزشکان، او بهراحتی زندگی روزمره خود را ادامه میداد، باربیری بدون هیچ مشکلی از خانه به بیمارستان میآمد و معاینات و همچنین اقامت یک شبه خود را در بیمارستان را سپری میکرد.
آزمایشهای قند خون او نشان داد، باربیری باوجود، کاهش بسیار پایین قند خون، قادر به انجام عملکرد عادی است. بهاینترتیب، باربیری با اثبات اینکه هیچ غذایی نخورده دوره گرسنگی خود را بهجای چند هفته به چند ماه رساند. باربیری در طول این دوره، در چندین مختلف تنها مکملهایی ازجمله پتاسیم و سدیم را مصرف کرد.
همچنین او تنها اجازه نوشیدن قهوه، چای و آب گازدار که همه آنها فاقد کالری هستند، را داشت. او همچنین در موارد انگشتشماری، بهخصوص در چند هفته پایانی دوره گرسنگی خود، قند و یا شیر را با چای خورده بود.
در پایان این دوره، باربیری موفق شد، به وزن ایده آلش، یعنی ۱۸۰ پوند برسد.
محدودیتهای بدن انسان
دوره گرسنگی این مرد اسکاتلندی شاید بهترین مثال از یک رژیم غذایی گرسنگی باشد که تاکنون به ثبت رسیده است. حداقل یک نفر وجود داشته که حتی بیش از باربیری توانسته بدون غذا زنده بماند. این شخص که دنیس گالر گودوین نام داشته در اعتراض بهحکم دادگاه مبنی به حبس در زندان ویکفیلد در غرب یورکشایر، انگلستان، به دلیل اتهام به تجاوز جنسی، اعتصاب غذایی را شروع کرد که ۳۸۵ روز به طول انجامید؛ سرانجام اعتصاب غذایی گودوین با خوراندن اجباری غذا از طریق یک لوله پایان یافت.
اما رژیم افراطی باربیری تنها مورد رژیم غذایی گرسنگی برای سلامتی نیست. در سال ۱۹۶۴، محققان مطالعه ای را منتشر کردند که در آن اشارهکرده بودند، گرسنگی طولانیمدت میتواند یک درمان مؤثر برای چاقی شدید، با حداقل یک دوره گرسنگی ۱۱۷ روزه باشد.
به دلایل پزشکی، چندین نفر دیگر هم توانستند دوره گرسنگی بیش از ۲۰۰ روزه را به سر رسانند. بااینوجود، حداقل مرگ یک نفر در دوره مجدد تغذیه گزارششده است.
درواقع این داستانهای عجیب، تواناییهای قابلتوجه بدن (در چند مورد نادر) را برای بقا بدون ذخیره چربی را نشان میدهد.
هنوز هم بدون هیچ شکی، این نوع رژیم غذایی افراطی میتواند کشنده باشد. هیچکس نمیتواند بدون انرژی که از مواد غذایی و همچنین چربی ذخیرهشده بدن تأمین میشود، تنها بیش از دورهای مشخص زنده بماند.
درحالی که گرسنگی در دهه ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ بهعنوان یک درمان رفته رفته محبوبیتی کسب کرده بود؛ اما پزشکان به دلیل کشنده بودن آن از این درمان دست کشیدند.
در طول رژیم غذایی گرسنگی پس از دورهای مشخص، بدن چربی و عضلات خود را میسوزاند و درنهایت باعث تغییرات فیزیکی میشود که بهشدت احتمال حمله قلبی را افزایش میدهد. حتی رژیم غذایی کمکالری هم بسیار خطرناک است که در گزارشهای کالبدشکافی مختلفی، علائم مشخص مرگ براثر گرسنگی ثبتشده است. اما چنانکه مورد، باربیری نشان میدهد، این پرسش که افراد تا چه زمانی قادر به زنده ماندن بدون غذا هستند، پیچیده است.
قبل از اولین وعده غذایی او پس از دوره گرسنگی، او ادعا کرد، مزه غذاها را فراموش کرده است. او برای نخستین بار پس از دوره گرسنگی خود، در صبح یک روز در ماه ژوئیه، یک تخممرغ آب پز، یکتکه نان با کره و یک فنجان قهوه خورد.
بنا به گزارشی که آن زمان در نشریه شیکاگو تریبون منتشرشده، روز بعد او به یک خبرنگار گفت: “من کاملا از تخم مرغم لذت بردم و احساس سیری کامل دارم.”
منبع : اتاق 24

کوچک کردناگر غذا نخوريم تا چند روز زنده مي مانيم؟ آيا مي دانيد گرسنگی طولانی مدت و یا نبود غذا باعث مسمومیت خون، نارسایی چندگانه اندامها و در نهایت مرگ میشود. . . . به نقل از الکوثر، پزشکان معتقدند فردی که از سلامتی برخوردار بوده و در سنین جوانی است، میتواند برای مدت زمانی بین ۳ تا ۸ روز از مصرف آب و تا ۸ادامه مطلب ...
اگر غذا نخوريم تا چند روز زنده مي مانيم؟
آيا مي دانيد گرسنگی طولانی مدت و یا نبود غذا باعث مسمومیت خون، نارسایی چندگانه اندامها و در نهایت مرگ میشود. . . .
به نقل از الکوثر، پزشکان معتقدند فردی که از سلامتی برخوردار بوده و در سنین جوانی است، میتواند برای مدت زمانی بین ۳ تا ۸ روز از مصرف آب و تا ۸ هفته از مصرف غذا خودداری کند، به شرطی که محرومیت از غذا با محرومیت از آب همزمان نباشد.
– اما این حکم در مورد همه افراد صدق نمیکند، زیرا برخی بسته به وضعیت جسمی و سلامتی ممکن است بیش از این مدت دوام آورند و برخی ممکن است در کمتر از این مدت جان خود را از دست دهند.
عوامل مؤثر در تحمل گرسنگی
این موضوع به چند عامل بستگی دارد، شاید مهمترین عامل، عامل روانی است که در اراده انسان نمایان میشود.
– میزان چربی در بدن، دیگر عامل تعیین کننده در این زمینه است؛ هرچه حجم چربی در بدن بیشتر باشد، توانایی زنده ماندن اعتصاب کننده بیشتر است، زیرا بدن انسان قندها، چربیها و پروتئینها را ذخیره میکند تا به او برای بقا در شرایط خطر کمک کند. در حالت گرسنگی، بدن ابتدا قندها، سپس چربیها و در نهایت پروتئینها را مصرف میکند.
– بدن در هشت ساعت نخست پرهیز از غذا گلوکز مصرف میکند و تقریباً هیچ تغییری در عملکرد سلولهای بدن مشاهده نمیشود. سپس بدن تا ۴ ساعت بعد شروع به تجزیه گلوکز ذخیره شده در قالب گلیکوژن در کبد و عضلات میکند. پس از آن، علائم کمبود گلوکز ظاهر میشود.
– با از بین رفتن گلیکوژن، بدن راهی غیر از گرفتن گلوکز از اسیدهای آمینه ندارد، زیرا سلولها شروع به تجزیه ذخایر چربی موجود در زیر پوست میکنند تا اسیدهای چرب را به دست آورند و از آنها به عنوان سوخت مستقیم استفاده کنند و از این طریق به گلیسیرین یا گلیسرول که میتواند به گلوکز تبدیل شود، دست یابند. این فرایند در سه روز نخست اعتصاب رخ میدهد و باعث ضعف و سستی بدن میشود.
از جمله عواملی که بر توانایی جسم در تحمل خودداری از غذا تاثیر میگذارد، فرآیند متابولیسم است. متابولسم فرآیندی است که از طریق آن غذا به انرژی تبدیل میشود و با کاهش میانگین آن، تبدیل مواد غذایی ذخیره شده به انرژی کاهش مییابد، بنابراین بدن این مواد غذایی را برای مدت طولانی تری حفظ میکند و این بدان مفهوم است که مدت زمان طولانی تری بدون غذا زنده میماند.
آب و هوا نیز عنصر اثر گذار دیگری بر توانایی فرد برای زنده ماندن بدون غذاست، زیرا گرمای بالا به مفهوم کم آبی سریعتر بدن و سرما به مفهوم میزان متابولیسم بالاتر برای حفظ دمای بدن در نقطه طبیعی است.
عوارض پرهیز از غذا خوردن
پرهیز از غذا برای چند روز باعث ضعف، سرگیجه، اسهال مزمن، ناراحتی، عدم توانایی در تصمیم گیری، کاهش میل جنسی و ضعف در سیستم ایمنی بدن میشود. در صورت ادامه اعتصاب غذا، دستگاههای مختلف بدن به تدریج از کار میافتند و عوارض شدیدتری مانند توهم، اسپاسم عضلات و ضربان نامنظم قلب ظاهر میشود.
اما خطرناکتر از گرسنگی ناشی از اعتصاب غذا، جبران مجدد بدن برای خوردن غذاست، به گونهای که روند تغذیه مجدد نباید به طور ناگهانی انجام شود. زیرا چنین اقدامی میتواند با توجه به بروز اختلال عمده در نمکها و مایعات بدن و همچنین اختلالات هورمونی، باعث بیماری و حتی منجر به مرگ شود؛ بنابراین، کسانی که بیش از ۵ روز بدون غذا بوده اند، باید تحت نظارت پزشک و از طریق کنترل عملکرد کلیه، کبد و ترکیبات خون و نیز انجام آزمایشهای دقیق از سطح نمکهای خون دوباره تغذیه را آغاز کنند.
کوچک کردنکیفیت زندگی انسان و وابستگی اون به آب از موضوعات جالبی هستش که یک دانشمند ژاپنی تحت عنوان «پیغام آب» شروع به منجمد کردن و تصویربرداری از مولکول های آب در وضعیت های مختلف (غم، شادی، نفرت، مهربانی و ...) انحام داده و دیدنش بسیار ارزشمند هستش.
کیفیت زندگی انسان و وابستگی اون به آب از موضوعات جالبی هستش که یک دانشمند ژاپنی تحت عنوان «پیغام آب» شروع به منجمد کردن و تصویربرداری از مولکول های آب در وضعیت های مختلف (غم، شادی، نفرت، مهربانی و …) انحام داده و دیدنش بسیار ارزشمند هستش.
کوچک کردن