افسردگی (همچنین اختلال افسردگی اساسی یا افسردگی بالینی نیز نامیده می شود) یک اختلال خلقی شایع اما جدی است. علائم شدیدی ایجاد می کند که بر احساس، تفکر و انجام فعالیت های روزانه مانند خواب، غذا خوردن یا کار تأثیر می گذارد.

برای تشخیص افسردگی، علائم باید حداقل به مدت دو هفته وجود داشته باشد.

انواع مختلفی از افسردگی وجود دارد که برخی از آنها به دلیل شرایط خاص ایجاد می شوند.

• افسردگی اساسی که شامل علائم افسردگی در اکثر مواقع به مدت حداقل ۲ هفته است که معمولاً در توانایی فرد برای کار، خواب، مطالعه و غذا خوردن اختلال ایجاد می کند.
• اختلال افسردگی مداوم (همچنین به نام دیس تایمیا) که اغلب شامل علائم کمتر شدید افسردگی است که بسیار طولانی تر، معمولاً حداقل برای ۲ سال طول می کشد.
• افسردگی پری ناتال ، زمانی رخ می دهد که یک زن در دوران بارداری یا پس از زایمان دچار افسردگی شدید شود (افسردگی پس از زایمان).
• اختلال عاطفی فصلی ، که با فصول می آید و می رود، معمولاً از اواخر پاییز و اوایل زمستان شروع می شود و در بهار و تابستان از بین می رود.
• افسردگی همراه با علائم روان پریشی ، که شکل شدید افسردگی است که در آن فرد علائم روان پریشی را تجربه می کند، مانند هذیان (باورهای نگران کننده، ثابت نادرست) یا توهم (شنیدن یا دیدن چیزهایی که دیگران نمی بینند یا نمی شنوند).

افراد مبتلا به اختلال دوقطبی (که قبلاً افسردگی شیدایی یا بیماری شیدایی-افسردگی نامیده می شد) همچنین دوره های افسردگی را تجربه می کنند که در آنها احساس غمگینی، بی تفاوتی یا ناامیدی همراه با سطح فعالیت بسیار پایین دارند. اما فرد مبتلا به اختلال دوقطبی همچنین دوره‌های شیدایی یا خلق‌وخوهای غیرعادی بالا را تجربه می‌کند که در آن فرد ممکن است بسیار خوشحال، تحریک‌پذیر یا «بالا» با افزایش قابل توجهی در سطح فعالیت باشد.

علائم و نشانه ها

اگر برخی از علائم و نشانه های زیر را در اکثر اوقات روز، تقریبا هر روز، حداقل به مدت دو هفته تجربه کرده اید، ممکن است از افسردگی رنج ببرید:

• حالت غمگین، مضطرب یا “تهی” مداوم
• احساس ناامیدی یا بدبینی
• احساس تحریک پذیری، سرخوردگی یا بی قراری 
• احساس گناه، بی ارزشی یا درماندگی
• از دست دادن علاقه یا لذت به سرگرمی ها و فعالیت ها
• کاهش انرژی، خستگی یا احساس “آهسته شدن”
• مشکل در تمرکز، به خاطر سپردن یا تصمیم گیری
• مشکل در خوابیدن، صبح زود بیدار شدن یا پرخوابی
• تغییر در اشتها یا تغییر وزن برنامه ریزی نشده
• افکار مرگ یا خودکشی یا اقدام به خودکشی
• درد یا درد، سردرد، گرفتگی عضلات، یا مشکلات گوارشی بدون علت فیزیکی واضح که حتی با درمان هم برطرف نمی‌شوند.
• اقدام به خودکشی یا افکار مرگ یا خودکشی

همه افرادی که افسرده هستند همه علائم را تجربه نمی کنند. برخی از افراد تنها علائم کمی را تجربه می کنند در حالی که برخی دیگر ممکن است علائم زیادی را تجربه کنند. چندین علامت پایدار علاوه بر خلق و خوی پایین برای تشخیص افسردگی اساسی لازم است، اما افرادی که تنها علائم اندکی – اما ناراحت کننده – دارند، ممکن است از درمان نیز بهره مند شوند. شدت و فرکانس علائم و مدت زمان آنها بسته به فرد و بیماری خاص او متفاوت است. علائم نیز ممکن است بسته به مرحله بیماری متفاوت باشد.

عوامل خطر

افسردگی یکی از شایع ترین اختلالات روانی در ایالات متحده است. تحقیقات نشان می دهد که عوامل ژنتیکی، بیولوژیکی، محیطی و روانی در افسردگی نقش دارند.

افسردگی می تواند در هر سنی اتفاق بیفتد، اما اغلب در بزرگسالی شروع می شود. در حال حاضر افسردگی در کودکان و نوجوانان رخ می دهد، اگرچه گاهی اوقات با تحریک پذیری بارزتر از خلق و خوی ضعیف خود را نشان می دهد. بسیاری از اختلالات مزمن خلقی و اضطرابی در بزرگسالان با سطوح بالای اضطراب در کودکان شروع می شود.

افسردگی، به ویژه در میانسالی یا افراد مسن، می تواند با سایر بیماری های پزشکی جدی مانند دیابت، سرطان، بیماری قلبی و بیماری پارکینسون همراه باشد. این شرایط اغلب در صورت وجود افسردگی بدتر می شوند و تحقیقات نشان می دهد که افرادی که افسردگی و بیماری پزشکی دیگر دارند علائم شدیدتری از هر دو بیماری را دارند. گاهی اوقات داروهایی که برای این بیماری های جسمی مصرف می شوند ممکن است عوارض جانبی ایجاد کنند که به افسردگی کمک می کند. یک پزشک با تجربه در درمان این بیماری‌های پیچیده می‌تواند به تعیین بهترین استراتژی درمانی کمک کند.

عوامل خطر عبارتند از:

• سابقه شخصی یا خانوادگی افسردگی
• تغییرات عمده زندگی، ضربه یا استرس
• برخی بیماری های جسمی و داروها

درمان و درمان

افسردگی، حتی شدیدترین موارد، قابل درمان است. هرچه درمان زودتر شروع شود، موثرتر است. افسردگی معمولاً با داروها ، روان درمانی یا ترکیبی از این دو درمان می شود. اگر این درمان‌ها علائم را کاهش ندهند، درمان تشنج الکتریکی (ECT) و سایر درمان‌های تحریک مغز ممکن است گزینه‌هایی برای بررسی باشند.

نکته سریع: هیچ دو نفری به طور یکسان تحت تأثیر افسردگی قرار نمی گیرند و هیچ درمانی برای همه وجود ندارد. ممکن است برای یافتن درمانی که برای شما بهتر جواب می دهد، کمی آزمون و خطا طول بکشد.

روان درمانی ها

چندین نوع روان درمانی (که «گفتار درمانی» یا «مشاوره» نیز نامیده می شود) می تواند با آموزش شیوه های جدید تفکر و رفتار و نحوه تغییر عاداتی که به افسردگی کمک می کند، به افراد مبتلا به افسردگی کمک کند. نمونه هایی از رویکردهای مبتنی بر شواهد خاص برای درمان افسردگی شامل درمان شناختی-رفتاری (CBT) و درمان بین فردی (IPT) است.

درمان های تحریک مغز

اگر داروها علائم افسردگی را کاهش ندهند، درمان تشنج الکتریکی (ECT) ممکن است گزینه ای برای بررسی باشد. بر اساس آخرین تحقیقات:

• ECT می تواند برای افراد مبتلا به افسردگی شدید که نتوانسته اند با درمان های دیگر احساس بهتری داشته باشند، تسکین دهد.
• الکتروشوک درمانی می تواند درمان موثری برای افسردگی باشد. در برخی موارد شدید که پاسخ سریع ضروری است یا نمی توان از داروها به طور ایمن استفاده کرد، ECT حتی می تواند یک مداخله خط اول باشد.
• زمانی کاملاً یک روش بستری بود، امروزه ECT اغلب به صورت سرپایی انجام می شود. درمان شامل یک سری جلسات، معمولاً سه بار در هفته، به مدت دو تا چهار هفته است.
• ECT ممکن است برخی از عوارض جانبی از جمله سردرگمی، گیجی و از دست دادن حافظه را ایجاد کند. معمولاً این عوارض کوتاه مدت هستند، اما گاهی اوقات مشکلات حافظه ممکن است باقی بماند، به خصوص برای ماه‌های نزدیک به دوره درمان. پیشرفت در دستگاه‌ها و روش‌های ECT، ECT مدرن را برای اکثر بیماران ایمن و مؤثر کرده است. قبل از دادن رضایت آگاهانه برای انجام ECT، با پزشک خود صحبت کنید و مطمئن شوید که مزایا و خطرات بالقوه درمان را درک کرده اید.
• ECT دردناک نیست و شما نمی توانید تکانه های الکتریکی را احساس کنید. قبل از شروع ECT، بیمار تحت بیهوشی مختصری قرار می گیرد و شل کننده عضلانی به او داده می شود. در عرض یک ساعت پس از جلسه درمان که تنها چند دقیقه طول می کشد، بیمار بیدار و هوشیار است.

دیگر انواع درمان‌های تحریک مغز که اخیراً برای درمان افسردگی مقاوم در برابر دارو معرفی شده‌اند، شامل تحریک مغناطیسی جمجمه‌ای مکرر (rTMS) و تحریک عصب واگ (VNS) است. انواع دیگر درمان های تحریک مغز در دست مطالعه هستند.

محصولات طبیعی

FDA هیچ محصول طبیعی برای افسردگی را تایید نکرده است. در حالی که تحقیقات در حال انجام است، برخی از افراد محصولات طبیعی از جمله ویتامین D و مکمل غذایی گیاهی خار مریم را برای کمک به افسردگی پیدا می کنند. قبل از صحبت با پزشک خود از خار مریم یا سایر مکمل های غذایی برای افسردگی استفاده نکنید. 

چگونه می توانم کمک پیدا کنم؟

اگر فکر می کنید ممکن است افسردگی داشته باشید، با گرفتن یک قرار ملاقات برای ملاقات با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شروع کنید. این می تواند پزشک مراقبت های اولیه شما یا ارائه دهنده سلامتی باشد که در تشخیص و درمان بیماری های روانی تخصص دارد. 

فراتر از درمان: کارهایی که می توانید انجام دهید

پس از شروع درمان، به تدریج باید احساس بهتری داشته باشید. در اینجا نکات دیگری وجود دارد که ممکن است به شما یا یکی از نزدیکانتان در طول درمان افسردگی کمک کند:

• سعی کنید کمی فعالیت بدنی داشته باشید. تنها ۳۰ دقیقه پیاده روی در روز می تواند خلق و خو را تقویت کند.
• سعی کنید زمان خواب و بیداری منظمی داشته باشید.
• وعده های غذایی منظم و سالم بخورید.
• هر چه می توانید انجام دهید. تصمیم بگیرید که چه کاری باید انجام شود و چه چیزی می تواند منتظر بماند.
• سعی کنید با افراد دیگر ارتباط برقرار کنید و با افرادی که به آنها اعتماد دارید در مورد احساس خود صحبت کنید.
• تصمیمات مهم مانند ازدواج یا طلاق یا تغییر شغل را تا زمانی که احساس بهتری داشته باشید به تعویق بیندازید.
• از مصرف الکل، نیکوتین یا مواد مخدر، از جمله داروهایی که برای شما تجویز نشده است، خودداری کنید.